Μια ματιά στον κυνηγετικό τύπο άλλων χωρών δείχνει πόσο έχουν κατακτήσει τις αγορές τα τουρκικά κυνηγετικά όπλα.
Στην Αμερική, την μεγαλύτερη αγορά κυνηγετικών και σκοπευτικών όπλων στον κόσμο τα τουρκικά όπλα έχουν διεισδύσει άμεσα και έμμεσα. Αμεσα, ονόματα όπως Χουγκλού, Αρμσάν, Χατσάν, Σαρσιλμάζ και άλλα πωλούτανι με το όνομα τους. Επίσης υπάρχουν και πωλούνται με ονόματα τρίτων, όπως CZ, Briley, Kimber, και άλλων που παραγγέλνουν όπλα φασόν από τουρκικές εταιρείες.
Πως μια χώρα χωρίς παράδοση στο αντικείμενο, το κυνηγετικό όπλο, χωρίς τεχνολογική και σχεδιαστική υποδομή κατάφερε να στήσει ολόκληρη βιομηχανία μέσα σε μια δεκαετία; Ποια είναι τα διδάγματα για εμάς;
ΕΞΑΓΩΓΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Η πρώτη φάση έγινε στην δεκαετία του 1980 όταν θεσπίστηκαν κίνητρα για εξαγωγές.
Στις ιστοσελίδες τουρκικών πρεσβειών καταγράφονται τα κίνητρα που προσφέρει το τουρκικό κράτος για εξαγωγικές επιχειρήσεις, όπως:
Ζώνες εγκατάστασης εξαγωγικών επιχειρήσεων όπου δεν πληρώνουν ΦΠΑ, έχουν επιδότηση στις αγορές μηχανημάτων, το προσωπικό τους εκπαιδεύεται δωρεάν από γειτονικά πανεπιστήμια και ΤΕΙ, τα κέρδη τους φορολογούνται με χαμηλό συντελεστή και πολλά άλλα μέτρα στήριξης. Επιπλέον οι εξαγωγικές εταιρείες έχουν δικαίωμα να πουλούν και μέσα στην Τουρκία όπου τα προϊόντα που κατασκευάστηκαν στις ειδικές ζώνες αντιμετωπίζονται ως εισαγόμενα αλλά με μειωμένο δασμολόγιο. Για κάποια χρόνια οι εξαγωγές είχαν ένα πριμ 30 τοις εκατό επί των πωλήσεων.
Τα παραπάνω στοιχεία θα τα βρείτε στο Διαδίκτυο αν εισάγετε τις λέξεις turkish export incentives σε οποιαδήποτε μηχανή αναζήτησης.
Ξένες επιχειρήσεις που μεταφέρουν την κατασκευή δουλειά σε αυτές τις ζώνες έχουν ακόμη μεγαλύτερες αβάντες. Οι πρώτες ύλες εισάγονται αδασμολόγητες, τα εταιρικά κέρδη είναι αφορολόγητα, οι υποδομές άρτιες και τα ενοίκια φτηνά. Το καθεστώς είναι εγγυημένο για είκοσι χρόνια. Με τέτοια μέτρα πως να μην μεταφέρουν μέρος της παραγωγής τους στην Τουρκία εταιρείες όπως η Beretta, Smith and Wesson, Webley, και άλλες!
Η άλλη μεγάλη ευκολία που παρέχεται στους Τούρκους μιμητές όπλων είναι η απουσία προστασίας πνευματικών δικαιωμάτων. Η τεχνολογία των όπλων είναι ανοικτή σε όλους, οι πατέντες που προστατεύονται είναι ελάχιστες. Αυτό το κατάλαβαν οι γείτονες και το εκμεταλλεύονται στο έπακρο με αντίγραφα όλων των διάσημων μηχανισμών, από το Ανσον Ντήλυ και το Holland μέχρι καραμπίνες αερίων και αδρανείας.
ΣΥΓΚΡΙΣΕΙΣ ΜΕ ΕΜΑΣ
Στην Ελλάδα δεν έχουμε καμία μονάδα κατασκευής όπλων. Είχαμε παλιά, μέχρι την δεκαετία του 1960, αλλά κάποτε αποφασίσαμε ότι θα είμαστε μόνο καταναλωτές ξένων προϊόντων και όχι κατασκευαστές δικών μας. Αν αμφισβητεί κανείς αυτή την άποψη τότε ας συγκρίνει το αδειοδοτικό καθεστώς οπλουργείων και μονάδων κατασκευής όπλων σε Ελλάδα και Αγγλία. Η Αγγλία, αν και εχθρική προς τα όπλα, δίνει μια άδεια στον κατασκευαστή και αυτή η άδεια είναι διαρκής, καλύπτει όλες τις φάσεις κατασκευής και εμπορίας και δεν κοστίζει τίποτε.
Στην Ελλάδα, όταν ζητήθηκε άδεια οπλουργείου, από έμπορο που ήδη είχε άδεια εμπορίας, για ένα μικρό εργαστήριο με εργαλεία χειρός αποκλειστικά, ζητήθηκε μηχανολογική μελέτη που κοστίζει χιλιάδες Ευρώ! Ετσι κατανοεί η επίσημη Ελλάδα την ανάπτυξη!
ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΥΣΙΓΓΙ
Εχουμε όμως σημαντικές εταιρείες κατασκευής φυσιγγίων. Οι δοκιμές φυσιγγίων που κάναμε δύο φορές στο παρελθόν, μια για το περιοδικό Κυνήγι και Σκοποβολή και μια στο Εθνος Κυνήγι, όταν στείλαμε φυσίγγια στην Βρετανική Τράπεζα Δοκιμών, απέδειξαν ότι τα ελληνικά φυσίγγια είναι καλά. Εχουν τα φόντα να κερδίσουν αγορές του εξωτερικού, αλλά....
Ο Έλληνας εξαγωγέας φυσιγγίων πρέπει να πάρει ξεχωριστή άδεια για κάθε αποστολή στο εξωτερικό. Αν δηλαδή διώξει 100 000 φυσίγγια σε δέκα διαφορετικούς πελάτες θα βγάλει δέκα διαφορετικές άδειες. Η κάθε άδεια χρεώνεται 90 Ευρώ, και απαιτεί δύο μήνες για να βγει. Δύο μήνες στο διεθνές εμπόριο είναι αιώνας ολόκληρος!
Τι ακριβώς προστατεύει το ελληνικό κράτος και πως με την ακριβή και χρονοβόρα άδεια; Τίποτε!
Οταν η χώρα εισαγωγής είναι προηγμένη, όπως η Αγγλία και Αμερική, και έχουν δώσει άδεια εισαγωγής για τα ελληνικά φυσίγγια, τότε τι νόημα έχει η δική μας γραφειοκρατική παρέμβαση; Καμία!
Το μυστικό είναι στον προορισμό των 90 Ευρώ. Πάνε στο ταμείο των αστυνομικών και έτσι υπάρχει κίνητρο για πολλές και ακριβές άδειες. Επίσης επειδή οι νόμοι περί όπλων συντάσσονται από αστυνομικούς, και όχι από βουλευτές, υπάρχει κίνητρο για πρόσθετη περιπλοκότητα και αχρείαστες διαδικασίες που θα δικαιολογήσουν το τέλος υπέρ του ταμείου.
Είναι απορίας άξιον αν αυτή η επιμονή στην γραφειοκρατεία και πρόσθετα τέλη είναι απλά θέμα μιας κοντόφθαλμης στάσης ενός κλάδου. Είναι δυνατόν να μην ξέρουν οι δικοί μας ότι οι άλλοι Ευρωπαίοι κατασκευαστές φυσιγγίων, πχ Ιταλοί, Ισπανοί και Κύπριοι, δεν έχουν τέτοια πρόσθετα βάρη; Είναι δυνατόν να μην κατανοούν ότι καθιστούν τα ελληνικά φυσίγγια ακριβότερα αφού τα επιβαρύνουν άμεσα με το κόστος αδείας και έμμεσα με το γραφειοκρατικό κόστος;
Οταν καθιστάς το δικό σου εθνικό προϊόν πιο ακριβό από αυτό των ανταγωνιστών, άρα μη ανταγωνιστικό ενώ είναι αντικειμενικά καλό, πρέπει να αναρωτηθείς ποια συμφέροντα προάγεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου