Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012

Ο αντιμνημονιακός αγώνας δεν είναι της αριστεράς


Την Κυριακή όλοι με ελληνικές σημαίες στο Σύνταγμα...

Η σαμαρική ΝΔ, μετά από εντυπωσιακές κολοτούμπες που πρόσφεραν θαυμάσιο θέαμα σε όλους όσους πίστεψαν στα αντιμνημονιακά λεγόμενα, ταυτίζεται απόλυτα με το σύστημα των κερδοσκόπων που μας κουβάλησε εδώ την υποτέλεια και τον ενδοτισμό........
Όσο για τους όσο περνάει η ώρα αυξανόμενους, αλλά ουχί αρκετούς για την ανατροπή των αναλογιών «γαλάζιων» βουλευτών, που λένε ότι θα καταψηφίσουν τη νέα δανειακή σύμβαση, αυτοί απλά προσπαθούν να σώσουν εαυτούς από τη λαϊκή κατακραυγή, τα γιαούρτια και τα κλούβια αυγά.

Στο ΛΑΟΣ που βρίσκεται σε δημοσκοπικό «χαμηλό», η διάσπαση είναι προ των πυλών. Και μπορεί οι διάφοροι «συνεργάτες» να επέλεξαν την ασφάλεια του μαντριού και το όχι που έρχεται μετά το ναι, εκτελώντας με περισσή χάρη μια διπλή πιρουέτα, αλλά η κατάσταση εκεί δεν είναι αυτή τη στιγμή η καλύτερη.. Με λίγα λόγια, στη δεξιά πολυκατοικία, τα ρετιρέ, τα ευάερα & ευήλια αλλά και τα δυάρια, έχουν πρόβλημα. Μπάζουν από παντού.

Οι Έλληνες πατριώτες, θα αφήσουν αύριο την επίσημη αριστερά και τους γιαλαντζί διεθνιστές αλλά κατά τα άλλα πατριώτες τύπου Θεοδωράκη, να κυριαρχήσουν στο αντιμνημονιακό κάλεσμα; Αυτό θα ήταν στρατηγικό σφάλμα. Οφείλουμε όλοι αύριο να είμαστε στο Σύνταγμα, κρατώντας στα χέρια μας γαλανόλευκες. Και αυτό οφείλουν να το κάνουν και όλοι όσοι μέχρι σήμερα δεν έχουν δώσει το παρόν σε αγώνες στο πεζοδρόμιο, αφήνοντας τα μετερίζια σε παρακρατικούς, κομματόσκυλα και όλους όσους ενεργούν για λογαρισμό συμφερόντων. Διότι, είναι άδικο να σηκώνουν όλο το βάρος για λογαριασμό όλων μας, πάντα τα ίδια πρόσωπα...

Ναι, ο κίνδυνος επεισοδίων είναι υπαρκτός. Και αυτό, γιατί το σύστημα θα βάλει πάλι τους γνωστούς-αγνώστους, εφόσον μάλιστα ζοριστεί, να προσπαθήσουν να διαλύσουν τον κόσμο. Αν όμως είμαστε πολλοί, αν οι τάξεις μας πυκνώσουν, αν η γαλανόλευκη είναι παντού, δεν θα έχουν τα περιθώρια να προκαλέσουν επεισόδια. Και όσοι το προσπαθήσουν, θα μας βρουν απέναντί τους. Αλλά, ακόμα και αν γίνουν επεισόδια, όσα δακρυγόνα και χημικά και αν πέσουν, εμείς πρέπει να είμαστε εκεί. Στις επαναστάσεις δεν μοιράζουν σοκολάτες, όπως λέει ένα χιλιοειπωμένο πλέον ρητό. Και απαιτούνται και θυσίες...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου