Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011

Παραβιάσεις του εναερίου χώρου και από το τουρκικό ναυτικό

Παραβιάσεις με αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας πραγματοποίησε σήμερα το τουρκικό Ναυτικό, λόγω της αδυναμίας του υπουργείου Εθνικής Άμυνας να χρηματοδοτήσει και να εντάξει στο δυναμικό του Π.Ν. ένα αεροσκάφος ναυτικής συνεργασίας! Η απαράδεκτη κωλυσιεργία της Ελλάδας να προχωρήσει....




στη λύση του προβλήματος του αεροσκάφους ναυτικής συνεργασίας το οποίο έχει προκύψει από την καθήλωση των αεροσκαφών Ρ-3Β, έχει παραχωρήσει ελεύθερο πεδίο στην Τουρκία να καλύψει ρόλους για το ΝΑΤΟ που κανονικά θα κάλυπτε το ΠΝ.

Έτσι το τουρκικό Ναυτικό και βάσει της αδυναμίας της Ελλάδας να προσφέρει αεροσκάφη στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ για τον έλεγχο θαλασσίων οδών στη Ν.Α. Μεσόγειο –εκμεταλλευόμενο ιδιαίτερα την κρίση στη Λιβύη- προσφέρει στην βορειοατλαντική συμμαχία την επιχείρηση «Mediterranean Shield» τόσο με τα έξι αεροσκάφη CN-235 ASuW του Ναυτικού όσο και με τα τρία CN-235MPA της ακτοφυλακής τα οποία πραγματοποιούν έλεγχο της ΑΟΖ , της ΑΟΖ που η ελληνική πλευρά έχει σταθεί πλήρως ανίκανη να ανακηρύξει.

Τα αεροσκάφη εκτός από τις εισόδους που πραγματοποιούν στο κεντρικό Αιγαίο, πραγματοποιούν και καταγραφές του στόλου του ΠΝ αλλά και αποτύπωση όλων των εμπορικών πλοίων της Ανατολικής Μεσογείου με το σύστημα Automatic Identification System (AIS).

Η απαράδεκτη καθυστέρηση της ελληνικής πλευράς να βρει λύση στο θέμα των αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας έχει ωθήσει την Τουρκία να «αλωνίζει»όλο το κεντρικό και νότιο Αιγαίο πραγματοποιώντας και παραβιάσεις του Εθνικού Εναέριου Χώρου (ΕΕΧ).

Έτσι και σήμερα και στο πλαίσιο της επιχείρησης «Mediterranean Shield» δύο αεροσκάφη CN-235ASuW πραγματοποίησαν 3 παραβάσεις του FIR Αθηνών και μια παραβίαση του ΕΕΧ, σε όλο πρακτικά το Αιγαίο (βόρειο, κεντρικό και νότιο) προσφέροντας με αυτόν τον τρόπο υπηρεσίες στο ΝΑΤΟ αλλά παραβιάζοντας τον Εθνικό μας Εναέριο Χώρο! Και όλα αυτά εξαιτίας της ανεκδιήγητης στάσης της Ελλάδας να προσφέρει χώρο δραστηριοποίησης της Τουρκίας στο Αιγαίο, εξαιτίας της έλλειψης αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας.

Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011

Το σχέδιο των Illuminati για τη Νέα Παγκόσμια Τάξη και την κατάργηση του χριστιανισμού

Ο Μασόνος ιστορικός Άλμπερτ Τζ. Μακί (Albert Mackey) περιγράφει τους Ιλλουμινάτι ως την «μυστική εταιρία που ιδρύθηκε στις 1 Μαίου του 1776 από τον Βαϊσχάουπτ που ήταν καθηγητής του κανονικού δίκαιου στο Πανεπιστήμιο του Ίγγκολσταντ».

Στο βιογραφικό σχεδιάγραμμα του Βαϊσχάουπτ (για την Εγκυκλοπαίδεια Μασονίας του Μακί  ΕΔΩ) ο Μακι ξεκινά με τις παρακάτω λέξεις:
«Είναι διάσημος στην ιστορία της Μασονίας ως ο ιδρυτής του Τάγματος των Ιλλουμινάτι της Βαυαρίας».

Ο Μάκι προσθέτει παρακάτω: «Η φιλοδοξία του ήταν, πιστεύω ενάρετη. Το ότι απέτυχε ήταν δική του και ίσως παγκόσμια ατυχία».

Οποιαδήποτε αμφιβολία είχα για το αν το Τάγμα ήταν Μασονικής έμπνευσης διαλύθηκε, όταν ανακάλυψα πως ο Χ. Λ. Χέϊγουντ, ένας άλλος βαθειά εκτιμώμενος μασόνος ιστορικός συμπεριλάμβανε την βιογραφία του Βαϊσχάουπτ στο βιβλίο του «Διάσημοι Μασόνοι και Προέδροι της Μασονίας» (H.L. Haywood, ‘Famous Masons and Masonic Presidents’, Richmond VA, Macoy Publishing and Masonic Supply CO, 1944).

Η βιογραφία του Βαϊσχάουπτ βρίσκεται ανάμεσα στις εκατό βιογραφίες που εμφανίζονται στο βιλίο, κάτι που σημαίνει πως υπήρξε ένας από τους πλέον εξέχοντες Μασόνους.

Ο Τζόν Ρόμπισον ένας ιστορικός του δέκατου ογδόου αιώνα και εξέχων Μασόνος, κατείχε κάποια από τα γνήσια έγγραφα και την αλληλογραφία των Ιλλουμινάτι. Στο βιβλίο του «Αποδείξεις για μια Συνωμοσία» που συνεγράφη στα 1798, παρέθεσε εκτεταμένα αποσπάσματα από τα γνήσια έγγραφα των Ιλλουμινάτι.

(Σχ. ΚΟ: John Robison, ‘Proofs of a Conspiracy’. Εκδόθηκε το 1967, αλλά πρωτοεκδόθηκε το 1798. Το βιβλίο έχει κυκλοφορήσει και στα ελληνικά, από τις εκδόσεις ΕΣΟΠΤΡΟΝ με τον τίτλο: ‘Illuminati, Aποδείξεις για την Συνωμοσία εναντίον όλων των θρησκειών και κυβερνήσεων’ - δες ΕΔΩ)

Ο Ρόμπισον ισχυρίζεται πώς «ο ρητός στόχος του Τάγματος ήταν να καταργήσει τον Χριστιανισμό και να ανατρέψει την αστική κυβέρνηση».

Συνεχίζει εμφανίζοντας τον Βαϊσχάουπτ να ισχυρίζεται πως το σχέδιο για μια Νέα Παγκόσμια Τάξη δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί «με κανέναν άλλο τρόπο παρά με τις μυστικές εταιρίες, οι οποίες σταδιακά και σιωπηρά θα κατακτήσουν την κυβέρνηση των πολιτειών και θα χρησιμοποίησουν τα μέσα τους για τους δικούς τους στόχους ».

Χρησιμοποιώντας την εξαπάτηση και την συνωμοσία, ο Βαϊσχάουπτ και ο εσωτερικός κύκλος των μυημένων κέρδισαν την υποστήριξη των Γερμανικών Μασονικών Στοών. «Όλα τα παρακλάδια του Τάγματος ελέγχονταν από δώδεκα ανώτατους μυημένους με επικεφαλής τον Βαϊσχάουπτ, που από την στοά του Μονάχου κρατούσε στα χέρια του τα νήματα ολοκλήρου της συνωμοσίας».

Ο Μακί παραδέχεται την αρχική επιτυχία των Ιλλουμινάτι, αναφέροντας:

Το τάγμα στην αρχή ήταν πολύ δημοφιλές και ενέγραψε στους καταλόγους του όχι λιγότερο από δύο χιλιάδες ονόματα, μεταξύ των οποίων βρισκόταν οι πλέον εξέχοντες άνδρες της Γερμανίας. Επεκτάθηκε γρήγορα και σε άλλες χώρες και στοές του μπορούσαμε να βρούμε στην Γαλλία, το Βέλγιο, την Ολλανδία, την Δανία, την Σουηδία, την Πολώνια, την Ουγγαρία και την Ιταλία.

Στα 1782 στο μασωνικό συνέδριο του Βίλχεμσμπαντ, οι Ιλλουμινάτι του Βαϊσχάουπτ ισχυροποίησαν την θέση τους ανάμεσα στις Ευρωπαϊκές Μυστικές εταιρίες σαν τον αδιαμφισβήτητο αρχηγό του αποκρυφιστικού παγκοσμίου κινήματος. Την ίδια εποχή περίπου, ο Βαϊσχάουπτ πέτυχε να συνάψει συμμαχία ανάμεσα στην Πεφωτισμένη (Ιλλουμινάτι) μασονία και στο αναπτυσσόμενο τραπεζικό δίκτυο των Ρότσιλντ, δίνοντας στο τάγμα τα οικονομικά μέσα για να φέρουν εις πέρας τα σχέδιά τους.

Ως αποτέλεσμα της συμμαχίας τους με τους παγκόσμιους χρηματοδότες, οι Ελευθεροτέκτονες απέκτησαν την τραπεζική κυριαρχία που κάποτε κατήχαν οι Ναϊτες και έτσι οι Ιλλουμινάτι απέκτησαν μεγάλη δύναμη.

Ο Χ.Λ. Χεϊγουντ αναφέρει: «Έβγαλε ρίζες, αναπτύχθηκε άνθισε ενέγραψε στις τάξεις του περισσότερους ανθρώπους βασιλικών και ευγενών τίτλων απ’ όσους κατείχε η οικογένεια Χοετζόλερν, ακόμα και σι Ιησουίτες».

Έτσι οι Ιλλουμινάτι του Βαϊσχάουπτ μέσα σε δέκα χρόνια είχαν πραγματοποιήσει περισσότερα για την υλοποίηση του «σχεδίου» απ’ ότι είχαν καταφέρει οι συνδυασμένες προσπάθειες των Ελευθεροτεκτόνων τα προηγούμενα πενήντα χρόνια. Μια από τις αιτίες της επιτυχίας ήταν πως είχαν εγγράψει στο τάγμα πολλές Χριστιανικές προσωπικότητες πείθοντάς τους πως οι Ιλλουμινάτι ήταν μια Χριστιανική Οργάνωση που είχε πρόθεση να ενώσει τον κόσμο στο όνομα του Χριστού.

Ο Ρόμπισον αναφέρει: «Στο σχέδιο αυτό, της Μασονικής Χριστιανοσύνης, ο Σπάρτακος (κωδικός για τον Βαϊσχαούπτ) και ο Φίλων (κωδικός για τον Βαρώνο Φον Κνίγγε) εργάζονταν μαζί. Ο Σπάρτακος του έστελνε το υλικό και ο Φίλων το επεξεργαζόταν».

Αυτές οι διδασκαλίες της αποστασίας που παρουσιάζονταν στους Χριστιανούς Μυημένους τις εξήγησε ο Φόν Κνίγγε (φωτο):

«Ο Ιησούς Χριστός δεν ίδρυσε μια νέα Θρησκεία. Επανέφερε απλά την ορθή αρχαία Θρησκεία και Λογική. Για τον λόγο αυτό ένωσε τους ανθρώπους με κοινό δεσμό. Διέδωσε μια δίκαια ηθική, φώτισε τις έννοιες και βοήθησε το πνεύμα να κλονίσει όλες τις προκαταλήψεις. Κατά πρώτον δίδαξε όλους τους ανθρώπους να αυτοκυβερνούνται. Έτσι οι άρχοντες θα ήταν άχρηστοι και η ισότητα και η ελευθερία του Θεού θα κυριαρχούσαν χωρίς επανάσταση, με την φυσική και ευγενή ενέργεια της λογικής και της καταλληλότητας. Ο μέγας αυτός Διδάσκαλος επέτρεψε στον εαυτό του να ερμηνεύσει κάθε όψη της Βίβλου σύμφωνα με αυτούς τους στόχους και απαγορεύει κάθε φιλονικία ανάμεσα στους μαθητές του, διότι κάθε άνθρωπος μπορεί εκεί να βρει μια λογική εφαρμογή στις ασυνήθιστες διδασκαλίες του. Το αν αυτό είναι ορθό η λάθος δεν έχει σημασία. Ήταν μια απλή θρησκεία αλλά τόσο βαθειά εμπνευσμένη. Οι διάνοιες όμως των ακροατών του δεν ήταν ικανές να δεχθούν τις διδασκαλίες. Σού το είπα, λέει αυτός, αλλά δεν μπορείς να το κατανοήσεις. Πολλοί οι κλητοί ολίγοι δε οι εκλεκτοί. Στους εκλεκτούς αυτούς τους εμπιστεύθηκε τα πλέον σημαντικά μυστικά. Αλλά και μεταξύ τους υπήρχαν βαθμοί πληροφόρησης. Υπήρχε ένα εβδομήντα και ένα δώδεκα. Αυτό ήταν εναρμονισμένο με την φυσική τάξη των πραγμάτων και σύμφωνα με τις συνήθειες των Εβραιών και ολοκλήρου της αρχαιότητας. Η Εβραϊκή Θεοσοφία ήταν ένα μυστήριο, όπως τα Ελευσίνια η τα Πυθαγόρεια, αταίριαστα για τον βέβηλο και έτσι οι διδασκαλίες του Χριστιανισμού προορίζονται για τους ‘ειδήμονες’!. Από αυτούς διατηρήθηκε σαν το Παρθενικό Πυρ. Το διατήρησαν σε απόκρυφες εταιρίες, που το μετέδωσαν στο μέλλον και πού τώρα το κατέχουν οι γνήσιοι Ελευθεροτέκτονες».

Χρησιμοποιώντας την κάλυψη πώς εργάζεται για την Παγκόσμια Χριστιανική Ενότητα, ο Βαϊσχάουπτ ήταν ικανός να κερδίσει την υποστήριξη ενός μεγάλου αριθμού μωρόπιστων (χριστιανών) ηγετών που νόμισαν ότι εργάζονται για έναν ανώτερο σκοπό. Στην πραγματικότητα κάθε τους κίνηση είχε σχεδιαστεί από το Βαϊσχάουπτ για να ωθήσει τους Ιλλουμινάτους ένα βήμα πιο κοντά στην παγκόσμια κυριαρχία.

Η Χριστιανική ενότητα δεν έχει σχέση με αυτό που ο δήθεν εργαζόταν ο Βαϊσχάουπτ. Η ψευδής αυτή οικουμενική ενότητα όλων των πίστεων που προωθείται σήμερα από το Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών - μια οργάνωση που είναι έντονα επηρεασμένη από τον Ελευθεροτεκτονισμό - δεν είναι κάτι καινούργιο. Χρησιμοποιήθηκε για αιώνες με σκοπό να προωθήσει την παγκόσμια κυβέρνηση. Η απροθυμία αυτή των Χριστιανών υα συμβιβασθούν σε θέματα πίστης, υπήρξε το κύριο εμπόδιο για τους συνωμότες.

Ο Βαϊσχάουπτ (φωτο κάτω) αισθάνθηκε μεγάλη συγκίνηση όταν αποδείχθηκε ικανός να εξαπατήσει Χριστιανούς. Σε μια περίπτωση μάλιστα, όταν έπεισε κάποιον προτεστάντη ηγέτη να ακολουθήσει τις «προσπάθειες ενοποίησης» έγραψε:

Δεν μπορείς να φανταστείς τι σεβασμό και τι περιέργεια προκάλεσε ο ιερατικός βαθμός μου και πόσο θαυμάσιο είναι και υπέροχο, ένας διάσημος προτεστάντης ιερέας, πού τώρα ανήκει στο Τάγμα, να έχει πεισθεί πώς η θρησκεία που ακολουθεί είναι η αληθινή έννοια του Χριστιανισμού. Ω!, ΑΝΘΡΩΠΕ, ΑΝΘΡΩΠΕ! ΣΕ ΤΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΠΕΙΣΘΕΙ! Ποιος θα το φανταζότανε πώς εγώ θα ήμουν ο ιδρυτής μιας νέας θρησκείας...

Παρ’ όλο που οι προσπάθειες των Ιλλουμινάτι σταμάτησαν επισήμως το 1780, ανεπισήμως όμως τα σχέδια τους συνέχισαν να προωθούνται μέσω του δικτύου τον Ιλλουμινοποιημένων Μασονικών στοών που είχαν δημιουργηθεί. Ο κύριος καταλύτης της συνεχιζόμενης αυτής πορείας φαίνεται να προέρχεται από την Στοά της μεγάλης Ανατολής της Γαλλίας και αργότερα από τους μασόνους αρχηγούς της Ιταλίας και των Η.Π.Α.
Κόκκινος Ουρανός.

Έριχναν ανεξέλεγκτα επικίνδυνα απόβλητα για το περιβάλλον




Οι Ελεγκτές της Υπηρεσίας Επιθεώρησης Περιβάλλοντος, συνοδευόμενοι από αστυνομικούς της Αττικής, έκαναν έκτακτο περιβαλλοντικό έλεγχο και αυτοψία την ώρα που λειτουργούσε η βιομηχανία και συγκεκριμένα κατά τη διαδικασία επεξεργασίας βαμβακόσπορου για την παραγωγή βαμβακέλαιου.
Όπως διαπιστώθηκε από την αυτοψία, η βιομηχανία έριχνε ανεξέλεγκτα υγρά και στερεά απόβλητα, τα οποία είναι επικίνδυνα για το περιβάλλον, σε 2 ακάλυπτες εδαφοδεξαμενές καθώς και σε όμορο αγροτεμάχιο.
Κατασχέθηκε ένα αυτοκίνητο της εταιρείας και συνελήφθη ο 55χρονος ιδιοκτήτης, ο οποίος θα οδηγηθεί σήμερα ενώπιον του Εισαγγελέα.

Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011

Την Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου κρίνεται ο νόμος για την ιθαγένεια.

Στις 02.12.2011, 09.30 η συζήτηση στην Ολομέλεια ΣτΕ για ιθαγένεια/συμμετοχή αλλοδαπών στις δημοτικές εκλογές.
Απαιτείται ταυτότητα για την είσοδο στο ΣτΕ.
Η είσοδος στην αίθουσα συνεδριάσεων είναι ελεύθερη για το κοινό.
Την Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας θα συζητηθεί
αίτηση ακύρωσης του δικηγόρου Ιωάννη Ανδριόπουλου κατά των διατάξεων του νέου Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας που προβλέπουν την....
κτήση της ελληνικής ιθαγένειας από τα παιδιά  μεταναστών που γεννιούνται στην Ελλάδα ή ολοκληρώνουν επιτυχώς 6 τάξεις του ελληνικού σχολείου, καθώς και κατά της συμμετοχής μη κοινοτικών αλλοδαπών στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές.
Ήδη το Δ' Τμήμα του ΣΤΕ έχει αποφανθεί υπέρ της συγκεκριμένης αίτησης.

Την ερχόμενη Τρίτη 29 Νοεμβρίου στις 6:30 στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20)
η Ομάδα Δικηγόρων για τα Δικαιώματα Προσφύγων και Μεταναστών
διοργανώνει συζήτηση για το θέμα αυτό υπό το τίτλο:

"Όπισθεν ολοταχώς; ο κώδικας ιθαγένειας ενώπιον του ΣΤΕ, η ακροδεξιά στην κυβέρνηση"

Θα εισηγηθούν οι Δημήτρης Χριστόπουλος (πανεπιστημιακός, αντιπρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου), Αμάντα Παπαιωάννου (δικηγόρος).

Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011

ΠΟΙΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ; H άρνηση εκτέλεσης διαταγής καταστολής όχλου ήταν η αιτία καρατόμησης της ηγεσίας του Στρατού!

Στα 14 χρόνια λειτουργίας μας, είδαμε τον Στρατό να χρησιμοποιείται άλλοτε ως μέσο μπίζνας, κομπίνας και καταλήστευσης των ταμείων του κράτους, από πολιτικούς με off shore εταιρίες και μεθόδους αποπληρωμής αλά Goldman Sachs !!!

Μεθόδους που σου επέβαλαν να αγοράσεις οπλικά συστήματα , σου έβρισκαν τράπεζα να σου δανείσει , συμβόλαια συντήρησης του εξοπλισμού και εταιρίες να σου εκπαιδεύσουν το προσωπικό! ...

ΤΕΤΡΑΠΛΟ κέρδος δηλαδή, μιας και χωρίς μία αποκτούσες ένα πολυδιαφημισμένο οπλικό σύστημα για να κάνεις τον μπαμπούλα στην περιοχή!

Μόνο που σε όλο αυτό το αμαρτωλό σύστημα, ένα ποσοστό που ξεπερνούσε πάντα το 65%, όδευε σε κομματικά ταμεία, off-shore επιχειρήσεις, τσέπες πολιτικών καθώς και μεσαζόντων των οπλικών συστημάτων!

Και ο λαός, πλήρωνε πάντα ως … κύριος (για να μην χρησιμοποιήσω την πασίγνωστη διεθνώς ελληνική λέξη) τα κόλπα που οργάνωνε η Goldman Sachs και τα τσιράκια της!

Είναι φυσιολογικό σε ένα τέτοιο αμαρτωλό σύστημα να υπήρξαν ΚΑΙ στρατιωτικοί που «πάτησαν» τον όρκο τους και έβαλαν το δάχτυλο στο μέλι! Είμαι βέβαιος γι αυτό!

Όμως οι στρατιωτικοί αυτοί, είναι κατά την κρίση μου ελάχιστοι !
Λίγο περισσότεροι είναι αυτοί, που πιέστηκαν από πολιτικούς , ενέδωσαν και έβαλαν τελικά την υπογραφή τους έτσι ώστε να αγοράσουμε ότι ποιο άχρηστο είχε κατά καιρούς η παγκόσμια αγορά!
Σίγουρα όμως, δεν είναι αυτοί οι υπαίτιοι της κούρσας των εξοπλισμών! Σίγουρα δεν είναι αυτοί οι διοργανωτές του πάρτι της λεηλασίας της περιουσίας του Ελληνικού Λαού!

Χρηματοδότες – έμποροι όπλων, υπουργοί και Πρωθυπουργοί, είναι οι κατ εξοχήν υπαίτιοι της τεράστιας και διαχρονικής αυτής λεηλασίας!

Όλα τα παραπάνω, φαίνεται ότι διαφεύγουν στον τέως υπουργό Άμυνας, Πάνο Μπεγλίτη!

Η για να είμαι ποιο δίκαιος, προσποιείται ότι του διαφεύγουν, διότι τα γνωρίζει πολύ καλά!

Το ΠΑΣΟΚ, με τις αγορές του «αιώνα» σε αμερικανικά κυρίως προϊόντα την δεκαετία του 80 και 90, σπατάλησε τρισεκατομμύρια ευρώ σε αγορές Αμερικανικής Πραμάτειας της Goldman Sachs, και το μόνο που κατάφερε είναι να αμφισβητηθεί το μισό Αιγαίο , να χάσουν τη ζωή τους τρία παλληκάρια μας στα Ίμια και δέκα Έλληνες πιλότοι στο Αιγαίο!

Κατά τα άλλα, το μαύρο χρήμα έρεε άφθονο στα κομματικά γραφεία, και οι βίλες των υπουργών γινόντουσαν ολοένα και ποιο χλιδάτες, άλλοτε από τα δωράκια των εμπόρων, άλλοτε από τις χρηματοδότριες τράπεζες και άλλοτε από το απ ευθείας μπαξίσι που έπαιρναν ως ΜΙΖΑ !

Μέσα σε ένα τέτοιο πανάθλιο και διεφθαρμένο κράτος-φέουδο, οι Στρατιωτικοί στην Ελλάδα, ούτε είχαν την δυνατότητα ούτε και κατάφεραν ποτέ να επιβάλουν τον εξορθολογισμό των αμυντικών δαπανών στις πολιτικές ηγεσίες!

Για την ακρίβεια, όχι «Πραξικόπημα» δεν μπορούσαν να κάνουν, αλλά ούτε καν να συνεννοηθούν μεταξύ τους για καθημερινά θέματα λειτουργίας του Στρατεύματος!

Η δομή, η σύνθεση και η λειτουργία του Ελληνικού Στρατού, όλα αυτά τα χρόνια, είχε ως γνώμονα την ύπαρξή του μόνο και μόνο γιατί δίπλα μας βρίσκεται η Τουρκία!

Οι κομματικές αντιθέσεις είχαν εισχωρήσει και στο στράτευμα, το οποίο είχε γίνει μετά το 74, η απόλυτη εικόνα και ομοίωση της Ελληνικής Κοινωνίας!

Οποιος λοιπόν πιστεύει ότι θα μπορούσαν πέντε- δέκα Αξιωματικοί να κάνουν κίνημα στον στρατό, ή είναι άσχετος, ή είναι μεγάλος ψεύτης ή έχει δηλώσει «τρανσέξουαλ» και δεν πήγε καν στο Στρατό (συγχωρέστε με αλλά δεν άντεξα και το έγραψα)!

Διότι, όποιος υπηρέτησε έστω και ένα εξάμηνο στον Ελληνικό Στρατό, γνωρίζει καλά, ότι για να δωθεί μια διαταγή να κινηθούν άρματα και οχήματα του Στρατού, ισοδυναμεί στην ουσία με την … Ανάσταση του Λαζάρου!!!


Ποιο εύκολα μπορεί να αναστηθεί ένας νεκρός, παρά να κινηθεί μια μονάδα σε πολιτική ζώνη!

Ποιο εύκολα τετραγωνίζεις έναν … κύκλο, παρά να κάνεις κάτι στον Στρατό χωρίς να σε πάρουν είδηση … πριν καν το σκεφτείς!

Δεν θα αναλωθώ στο γιατί και στις γενεσιουργές αιτίες της αδυναμίας πραξικοπήματος στην Ελληνικό Στρατό, γιατί αυτές είναι γνωστές σε όλους, πλην ίσως του κ. Μπεγλίτη!!!

Από τη στιγμή που οι μισοί αξιωματικοί είναι εγγεγραμμένοι σε δεξιά κόμματα και οι άλλοι μισοί σε αριστερά, έναντι ποιων κύριε Μπεγλίτη θα «πραξικοπηματούσαν»; Εναντι των κομμάτων που τους τοποθέτησαν στις θέσεις τους ή έναντι των κομμάτων που αποτελούσαν τους … εγγυητές της θεωρίας … «μη πόλεμος» ;;;

Πιστεύω ακράδαντα ότι οι Έλληνες αξιωματικοί είναι από τους καλύτερους παγκοσμίως! Αλλά στις Στρατιωτικές Αξίες του παραδοσιακού πολέμου! Όταν μιλάς σε έναν Ελληνα Αξιωματικό για Πραξικόπημα, είναι σα να προσπαθείς να μιλήσεις Κινέζικα σε έναν … Εξωγήινο!

Τόσο απλά είναι τα πράγματα κύριε Μπεγλίτη!

Κι ερχόμαστε τώρα στο προκείμενο!

ΓΙΑΤΙ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ Η ΑΠΕΙΛΗ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;

Γιατί το είπε στις Κάννες; Γιατί το είπε ο Μπεγλίτης;

O λόγος είναι απλός!

Στην Ελλάδα, ο Στρατός είναι το εύκολο θύμα! Μπορείς να του φορτώσεις τα πάντα! Μέχρι που μπορείς να δίνεις συνεντεύξεις στο Mega την ώρα που οι Τούρκοι σκοτώνουν τα παιδιά μας και εσύ να κάνεις τον … Υπουργό!

Μπορείς να παίρνεις τη σημαία από ένα νησί και να λες ότι την πήρε ο αέρας!

Διότι όπως κατάφεραν οι πολιτικοί να μην υπάρχει συνέχεια στην πολιτική μας όταν αλλάζουν οι υπουργοί έτσι κατάφεραν να επιβάλουν την ίδια κατάσταση και στο Στράτευμα!

ΤΟ ΠΟΣΟ ΜΕΓΑΛΑ ΨΕΜΑΤΑ ΑΡΑΔΙΑΣΑΝ Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΚΑΙ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ , φαίνεται από ένα και μόνο πράγμα:

Αν υποθέσουμε ότι κάποιοι ετοίμαζαν πραξικόπημα, τότε, με απλές ενδείξεις, ειδικά τούτες τις κρίσιμες ώρες, θα μπορούσε ο υπουργός να τους περάσει ΣΤΡΑΤΟΔΙΚΕΙΟ !

Γιατί δεν έγινε αυτό;

Γιατί, καρατόμησε 20 ικανότατα στελέχη ;

Γιατί σήμερα όλοι οι … κατηγορούμενοι για Αποστασία αποστρατεύτηκαν με όλες τις τιμές και δόξες καθώς και όλες τις συνταξιοδοτικές παροχές;

ΓΙΑΤΙ πολύ απλά όλα αυτά ήταν παραμύθια!

Ούτε ποτέ τους στασίασαν και ούτε ποτέ τους συναντήθηκαν έστω και για λίγο οι 20 αυτοί αξιωματικοί!

Κοιτάχτε τον Γιάγκο και πείτε μου σας παρακαλώ, αν αυτός ο άνθρωπος , σας «κάνει» για αξιωματικός που μπορεί να προβεί σε πραξικόπημα!

Μην τρελαθούμε όλοι σε τούτη εδώ τη χώρα!!!

ΓΙΑΤΙ ΜΙΛΗΣΕ Ο ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ ΓΙΑ ΚΥΠΑΤΖΙΔΙΚΕΣ ΓΑΛΛΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ;


Αν ήταν μια χώρα, που πλησίασε πολύ κοντά στην αλήθεια όσων συνέβησαν, αυτή ήταν η Γαλλία ! Στις δημόσιες συζητήσεις που έγιναν στην κρατική τηλεόραση, ο Παπανδρέου απογυμνώθηκε τόσο από Σοσιαλιστές όσο και από δεξιούς Γάλλους! Και κυρίως από Έλληνες που ζουν χρόνια στη Γαλλία και γνωρίζουν πολύ καλά τα τεκταινόμενα στη χώρα!

Στην Ελλάδα το θέμα είχε καλυφθεί καλά και έπρεπε να τονιστεί προς της Γαλλία, ότι η υπογραφή των Φρεγατών μπορεί να αναθεωρηθεί αν συνεχίσουν να μιλάνε για την πραγματική πολιτική και τις αλλαγές στο Στράτευμα!

ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΤΩΡΑ:

Την Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2011, στις 7 παρά πέντε το απόγευμα, στο Γαλλικό κανάλι 5 διεξαγόταν μια μεγάλη συζήτηση με πολλούς καλεσμένους, για τα φλέγοντα θέματα της Ελλάδας και του δημοψηφίσματος .

Ενας δημοσιογράφος - αναλυτής αποκάλυψε στα εκατομμύρια Γάλλων που παρακολουθούσαν την εκπομπή ότι ο πραγματικός λόγος της αποστρατείας της ηγεσίας των ενόπλων δυνάμεων της Ελλάδας, ΔΕΝ ήταν το πραξικόπημα! Αυτό μπορεί να βόλευε την Ελληνική Κυβέρνηση που ήθελε πάση θυσία να κερδίσει χρόνο.

Όταν τον ρώτησαν όλοι οι παριστάμενοι, γιατί τότε τους αποστράτευσαν είπε επί λέξη:

"O ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΡΑΤΕΙΑΣ ΤΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ ΤΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΕ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ, ΟΤΙ Η ΗΓΕΣΙΑ ΤΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΑΡΝΗΘΗΚΕ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ, ΣΕ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΕΩΣ ΤΟΥ ΠΛΗΘΟΥΣ !!!"

Η συζήτηση στο σημείο αυτό άναψε και κατόπιν αφού είπαν όλοι τις γνώμες τους , το θέμα που ακολούθησε ήταν ότι η Ελληνική αστυνομία δεν επαρκεί και εμφανίζεται κουρασμένη...

Αυτή την συζήτηση ήθελε να σταματήσει με την εμφάνισή του ο Πάνος Μπεγλίτης στο ΣΚΑΙ. Αυτή που άρχισε να γίνεται στη Γαλλία για την συμμετοχή του Στρατού στην καταστολή όχλου! Ηθελε να προλάβει τις διαστάσεις και να την σταματήσει εν τη γενέσει της, υπενθυμίζοντας στους Γάλλους, το τελευταίο συμβόλαιο που είχε υπογράψει! Το συμβόλαιο ναυπήγησης Γαλλικών Φρεγατών! Το τελευταίο βέβαια… ξέχασε να το πει !!!

Αντιλαμβάνεται λοιπόν κανείς, ότι ξεκινά η δικαίωση των Aegean Times, που πολύ νωρίτερα είχαμε αποκαλύψει την περίφημη υπόθεση με το «άνοιγμα» της «Διαταγής Καταστολής Όχλου» από το Στρατό καθώς και της Ασκήσεως Παρμενίωνας που προέβλεπε την απομάκρυνση πολιτών και πολιτικών από το Κοινοβούλιο με ελικόπτερα του Στρατού!

Όλα όσα διαρρέονται εντέχνως για δήθεν πραξικοπήματα και στάσεις αξιωματικών, αποτελούν απίθανες ανοησίες του ίδιου του Πρωθυπουργού αλλά και όσων ισχυρίζονται κάτι τέτοιο.

Ο λόγος της καρατόμησης της ηγεσίας της ΕΛΑΣ και του ΣΤΡΑΤΟΥ ήταν ένας και μοναδικός!

Δεν ήθελε ο Στρατός , στην αλλαγή του νέου Αμυντικού δόγματος να αναλάβει τέτοιους επικίνδυνους ρόλους!

Ρόλους που έφερναν κοντά τις μνήμες του Πολυτεχνείου!

Τα ΜΑΤ, μετά από την κοροϊδία του υπουργού, κάνουν στην ουσία «λευκή» απεργία , και με τίποτε δεν έχουν το ζήλο που επέδειξαν στις τελευταίες διαδηλώσεις, μιας και όπως λένε οι ίδιοι οι αστυνομικοί που υπηρετούν εκεί, «όχι μονό δεν πήραν αυτά που τους υποσχέθηκαν, αλλά τους έκοψαν και περισσότερα»!

Ετσι, το σχέδιο της Κυβέρνησης για ένα μικτό σχήμα Στρατού και Χωροφυλακής στην Ελλάδα, έδειχνε να ναυαγεί , αφού ειδικά από την πλευρά του Στρατού, έφτασαν σε σημείο να αρνηθούν να εκτελέσουν την διαταγή «καταστολής όχλου» του ΓΕΕΘΑ!

Τέλος, επειδή κάποιοι μας κατηγόρησαν ότι για όλα αυτά δεν «βγάζουμε» κάποια ντοκουμέντα, προφανώς δεν σκέφτονται ότι οι διαταγές αυτές έχουν περιορισμένο αριθμό αποδεκτών. Αρα, η ανάδειξη ενός τέτοιο εγγράφου, οδηγεί αυτομάτως και στην φωτογράφιση του ανθρώπου που το είχε ... πριν από εμάς!

Τέτοια χάρη, δεν κάναμε ούτε θα κάνουμε ποτέ σε κανέναν!

Κλείνω όμως με κάποια ερωτήματα:

Τόσος θόρυβος, τόση ένταση και τέτοια διάσταση που έλαβε η αποκάλυψη μας αυτή, δεν σας προβλημάτισε που δεν απασχόλησε κάποιο παραδοσιακό ΜΜΕ;

Δεν σας προβλημάτισε που ΔΕΝ διαψεύστηκε ΠΟΤΕ από κανέναν;
Όταν διαψεύδουν στο υπουργείο Αμυνας, ακόμη και … ένα ψήλου πήδημα, δεν σας προβλημάτισε ότι ΟΥΔΕΙΣ, μπήκε στον κόπο να πει ότι τέτοια διαταγή δεν υπήρξε ποτέ;

Ότι τέτοιο σενάριο στον Παρμενίωνα δεν έλαβε ποτέ χώρα;

Δεν σας προβληματίζει, πως μόλις ένα μεγάλο Γαλλικό κανάλι, αποκάλυψε την ύπαρξη αυτής της Διαταγής στην Ευρώπη, ο υπουργός Αμυνας αντί για να τη σχολιάσει μίλησε για μίζες και συμβόλαια με φρεγάτες και κυπατζίδικα Γαλλικά γραφεία;

Και πολύ περισσότερο, δεν σας προβληματίζει ότι ΔΕΝ ρωτήθηκε ποτέ –έστω και off the record- ένας εκ των Αρχηγών των τριών όπλων μας, αν διάβασε ποτέ τέτοια άκρως απόρρητη διαταγή;

H γνώμη μου είναι, ότι αν θέλουμε να σώσουμε την κατάσταση στη χώρα και να περισώσουμε την τιμή των Ενόπλων μας Δυνάμεων, από τα κάθε λογής «σταγονίδια» … θα πρέπει άμεσα να εξοβελιστούν από το πολιτικό μας σύστημα όλοι αυτοί που ενέπλεξαν το Στρατό σε παιχνίδια «πραξικοπημάτων» και να δικαστούν από τα αρμόδια δικαστήρια!

Βρέθηκε ο οδηγός που παρέσυρε και σκότωσε 53χρονη μητέρα στη Λιβαδειά


Προσπάθησε να παραπλανήσει τους αστυνομικούς και μέχρι σήμερα αρνείται τις κατηγορίες...

Ένας 75χρονος συνταξιούχος από τη Λιβαδειά ήταν ο οδηγός του φορτηγού δημοσίας χρήσεως, που το πρωί της 4ης Οκτωβρίου παρέσυρε και σκότωσε την άτυχη γυναίκα που πήγαινε στη δουλειά της στο κέντρο της πόλης.

Οι ρόδες του φορτηγού πέρασαν πάνω από το κεφάλι της γυναίκας η οποία βρήκε φριχτό θάνατο και ο ασυνείδητος οδηγός την εγκατέλειψε. Το γεγονός συγκλόνισε την τοπική κοινωνία και οι αστυνομικοί της τροχαίας Λιβαδειάς είχαν πει ότι <<είναι θέμα τιμής για μας να βρούμε τον υπαίτιο οδηγό>>.
Πως έφτασαν στον 75χρονο:
Από την πρώτη στιγμή η τροχαία Λιβαδειάς αξιοποιώντας μαρτυρίες και υλικό από κάμερες του εμπορικού τετραγώνου, εστίασαν στον 75χρονο οδηγό, ο οποίος όμως αρνιόταν κατηγορηματικά οποιαδήποτε εμπλοκή του στο θανατηφόρο τροχαίο. Μάλιστα, όπως είπε και ο Διοικητής της τροχαίας Λιβαδειάς, ο 75χρονος ήταν στον τόπο του συμβάντος και έκανε σαν να μη γνωρίζει τίποτα.

Οι αστυνομικοί που έφτασαν αμέσως στον τόπο του δυστυχήματος συνέλεξαν "υλικό" το οποίο απέστειλαν για λεπτομέρειες εργαστηριακές αναλύσεις, περιμένοντας υπομονετικά τις απαντήσεις. Όταν αυτές βγήκαν επιβεβαίωσαν και επιστημονικά τις αρχικές υποψίες για τον 75χρονο, ο οποίος μέχρι και σήμερα παρά τα στοιχεία που έχουν προκύψει εις βάρος του αρνείται ότι είναι αυτός που σκότωσε την 53χρονη.

Το λόγο έχει τώρα η ελληνική δικαιοσύνη, αφού η δικογραφία που σχηματίστηκε από την τροχαία παραπέμπει τον φερόμενο ως δράστη στον εισαγγελέα με την κατηγορία της ανθρωποκτονίας από αμέλεια.

Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2011

«Απο-μακεδονοποίηση» της Μακεδονίας;

Περίεργες συμπτώσεις γύρω απ΄ότι φέρει το όνομα «Μακεδονία» ή τον επιθετικό προσδιορισμό «μακεδονικός-η-ο» το τελευταίο διάστημα στη Θεσσαλονίκη.. Tι εννοούμε:
  • Yπουργείο Μακεδονίας-Θράκης: Παρελθόν
  • Ξενοδοχείο Μακεδονία Παλλάς: Κλείνει 27/12
  • Πανεπιστήμιο Μακεδονίας:Ωδεύει προς «συγχώνευση» με ΑΠΘ
  • Εφημερίδα Μακεδονία: Έχει ανασταλεί η έκδοσή της
  • Μακεδονία ΤV: Έχει αντικαταστήσει το λογότυπο του σταθμού.Αντί του ονόματος «Μακεδονία» με το άστρο της ……Βεργίνας ως φόντο, στην οθόνη εμφανίζεται ένα απλό .. «.m»
Τυχαίο;(Υπάρχουν πολλές ακόμα περιπτώσεις αλλά στεκόμαστε μόνο στα παραπάνω καθώς αποτελούν σύμβολα για την πόλη και την περιοχή)
Δεν υποννούμε πως κάτι ύποπτο συμβαίνει ούτε και έχουμε οποιαδήποτε πληροφορία σχετικά..Αλλά πάντοτε οι επαναλαμβανόμενες συμπτώσεις καλό είναι να αντιμετωπίζονται με κάποια καχυποψία.
Ειδικά στους καιρούς που ζούμε…

Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011

Τό πρώτο δείγμα παρακμής μιάς κοινωνίας είναι η γλώσσα












Τό πρώτο δείγμα παρακμής μιάς κοινωνίας είναι η γλώσσα. Άν προσπαθήσουμε νά εκφράσουμε τίς πολιτικές μας σκέψεις, θά διαπιστώσουμε αμέσως τήν εννοιολογική σύγχιση πού επικρατεί. Η έννοια τών λέξεων είναι διαφορετική γιά πολλούς άλλους συνομιλητές καί τό αποτέλεσμα ενός συλλογισμού έχει διαφορετικό εννοιολογικό καταληκτικό συμπέρασμα.

Η πολιτική δημιούργησε τά τελευταία τριάντα χρόνια τήν δική της στρεβλωτική γλώσσα, αμφισβήτησε τόν κοινόν νούν, τόν υπονόμευσε, υπονόμευσε η ίδια τήν θέση της στήν κοινωνία καί πολυχοτόμισε τό έθνος, τήν υπαρκτική του κατάσταση καί τήν διάθεση γιά εθνική επιβίωση μέ τήν καταστροφή τού γλωσσικού του επικοινωνιακού κώδικα.
Δέν έχουμε μόνο μιά κατάπτωση εννοιών τών λέξεων (δημοκρατία, ελευθερία, κράτος, έθνος, στρατηγική, κ.λ.π.), αλλά καί έντεχνη διαστρέβλωσή τους. Μέ άλλα λόγια δέν έχουμε πιά κοινό εθνικό λόγο, αλλά λόγο εξόχως παραπειστικό, εννοιολογικά συγχισμένο, συντεχνιακά περίκλειστο, βιάζοντα καί αποδομούντα τήν κοινή λογική.
Οι λέξεις πρέπει νά συνλειτουργούν μέ τίς έννοιες πού εκφράζουν καί νά αποτελούν κοινό όχημα αντίληψης, γνώσης, εξαγωγής ασφαλών συμπεράσματων, προόδου καί νοηματοδότησης τής κοινωνίας καί τών ατόμων πού τήν αποτελούν. Η δέ, όποια, εννοιολογική μεταβολή πρέπει νά είναι προϊόν κοινής συνισταμένης.
Τό πρόβλημά μας είναι εξόχως πολιτικό.
Η πολιτική κατεύθυνση, τό διά ταύτα, πρέπει νά εκφράζει ένα μεγάλο κομμάτι τής κοινωνίας, νά είναι έντονα συναινετικό, συνάμα διχαστικό καί στόν σκοπό του λειτουργικό. Τό ζητούμενο τής πολιτικής (όπως θά έλεγε καί ο Ζουράρις) είναι τό συναμφότερο.
Τότε η ευθύνη, τό κεκτημένο, τό λειτούργημα, ο δημόσιος υπάλληλος, τό κράτος, ο πολίτης, ο πολιτικός, τό οικοσύστημα, η πατρίδα καί γενικώς όλα όσα συναποτελούν τήν κοινωνικότητα τού ατόμου αποκτούν λογική, σειρά καί ανθρώπινη διάσταση. Κοσμιότητα.
Τό πρόβλημά μας δέν είναι τό ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, τό ΚΚΕ καί λοιποί, αλλά η ανικανότητα τών πολιτικών ομάδων καί πρωτίστως τής πρωτοπορίας τους νά επικοινωνήσουν μέ έναν λόγο ειλικρίνειας καί κοινό (από όλους κατανοητό) μέ τούς πολίτες καί όχι μέ ένα λόγο ψευδεπίγραφο (ανόητο καί υπονομευτικό τής ανθρώπινης νοημοσύνης).
Δέν είναι δυνατόν νά ακούει ο πολίτης τήν κάθε πολιτική αρλούμπα, νά μήν τήν πιστεύει, νά τήν χειροκροτεί παρ’ όλα αυτά, νά τήν δικαιολογεί στήν πορεία, νά τήν αλλάζει τελείως στό νόημα, νά ψηφίζει γιά πλάκα, νά χειροκροτεί ασυνείδητα ή με κυνική συνειδητότητα, νά θέλει νά βολευτεί μόνον αυτός, νά ανέχεται τήν ζούγκλα στήν καθημερινότητά του, νά βρίζει όλους τούς συμπολίτες του γιά αδράνεια καί νά χλευάζει υπομειδιώντας στήν «ανωτερότητά» του τά όποια «ψώνεια» κόπτονται γιά τόν κοινόν νούν.
Τό πρόβλημά μας, ώς έθνος – κράτος, ώς ζώσης κοινωνίας καί όχι μόνο ώς χρηματοπιστωτικής οντότητας είναι εξόχως πολιτικό.
Άλλως, άς γίνουμε μιά ευτυχισμένη ή δυστυχισμένη ευρωπαϊκή επαρχία. Δέν θά έχει καί πολύ μεγάλη σημασία άν θά μάς ελέγχουν οι ευρωκράτες ή οι γερμανοί ή οι ομπάμηδες τής υπερατλαντικής υπερδύναμης.

Τα «κρυμμένα μυστικά» του Παναθηναϊκού Σταδίου!










Ότι το Παναθηναϊκό Στάδιο είναι ενα από τα πιο μεγαλοπρεπή έργα της αρχαιότητας, ένα «θαύμα τελειότητας» όπως έχει χαρακτηριστικά, είναι γνωστό! Αυτό που για πολλούς παραμένει άγνωστο είναι τα καλά κρυμμένα μυστικά του: την υπόγεια στοά εισόδου στο στάδιο, το νεκροταφείο, τον λεγόμενο τάφο του Ηρώδη, τη σαρκοφάγος που βρέθηκε δίπλα του, την αφετηρία των αγώνων δρόμου, τα αρχαία αποδυτήρια… Τα επτά αρχαιολογικά μυστικά του Παναθηναϊκού Σταδίου!

1. Η κρύπτη εισόδου στο στάδιο
Επάνω από την είσοδο της αρχαίας υπόγειας διόδου την οποία χρησιμοποιούσαν οι αθλητές για να εισέλθουν στον στίβο βρίσκεται σήμερα το αποδυτήριο, το οποίο κατασκευάστηκε για τους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες. Μια σκάλα οδηγεί από το εσωτερικό του στη δίοδο (στη φωτογραφία), ενώ η δεύτερη είσοδός της βρίσκεται στη σημερινή οδό Αρχιμήδους. Η στοά πρέπει να διανοίχθηκε την εποχή του Λυκούργου, έχει μήκος 57 μέτρα και πλάτος 4 μ.
2. Ο ναός της Τύχης
Μόνο τα ίχνη από την υποδομή της κλίμακας που οδηγούσε στον ναό της Τύχης έχουν απομείνει σήμερα στην ανατολική κλιτύ του Αρδηττού. Στην κορυφή του λόφου εξάλλου είναι ορατή μια εντυπωσιακή κατασκευή από λίθους και ισχυρό κονίαμα ως βραχώδες έξαρμα, ύψους περίπου 15 μέτρων, που ήταν το ανάλημμα του ανδήρου. Στον μικρό ιωνικό ναό υπήρχε το χρυσελεφάντινο άγαλμα της θεάς, πρώτη ιέρεια της οποίας ήταν η γυναίκα του Ηρώδη, η Ρήγιλλα.
3. Το ιερό πλοίο
Μια ιδιαίτερα επιμήκης κατασκευή στην κορυφή του λόφου της Αγρας (στην φωτο αριστερά) ήταν το κτίσμα στο οποίο τοποθετούσαν οι Αθηναίοι το ιερό πλοίο, που μετέφερε το πέπλο της θεάς Αθηνάς κατά την Πομπή των Παναθηναίων. Για την άνοδο του πλοίου στον λόφο, είχε  κατασκευαστεί κρυφός μηχανισμός!
4. Νεκροταφείο
Ουδείς από τους επισκέπτες του Σταδίου μπορεί να φαντασθεί σήμερα ότι εκεί όπου βρίσκεται το νέο κτίριο των χώρων υγιεινής (υπώρειες του Αρδηττού), υπήρχε ένα αρχαίο νεκροταφείο. Το έφεραν στο φως οι εργασίες συντήρησης του Σταδίου για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, κατά τη διάρκεια των οποίων ανασκάφηκαν 31 τάφοι διαφόρων ειδών, οι οποίοι χρονολογούνται από τον 3ο-4ο αι.μ.Χ.
5. Σαρκοφάγος
Μια μαρμάρινη σαρκοφάγος του 2ου αι.μ.Χ. που περιβάλλεται από κτιστό τοίχο και έχει εξαιρετική διακόσμηση αποκαλύφθηκε στον ανατολικό περιμετρικό διάδρομο του Σταδίου, πολύ κοντά στο σημείο όπου είχε εντοπισθεί από τον Α. Σκιά το 1904 η λεγόμενη σαρκοφάγος του Ηρώδη Αττικού. Από τις ανασκαφές αποκαλύφθηκαν επίσης τέσσερις κεραμοσκεπείς τάφοι και τρεις κτιστοί (τέλος του 3ου- αρχές του 4ου αι.μ.Χ.).
6. Η βαλβίδα
Μόνο το εξασκημένο μάτι ενός ειδικού μπορεί να παρατηρήσει ότι στο σημείο γένεσης της σφενδόνης του Σταδίου, όπου βρίσκεται ένας αρράβδωτος κιονίσκος, έχουν απομείνει τα κατάλοιπα της σειράς των μαρμάρινων πλακών των βαλβίδων. Στις πλάκες αυτές που έφεραν δύο παράλληλες αυλακώσεις πατούσαν οι δρομείς στην αφετηρία των αγώνων δρόμου.
7. Η λεγόμενη σαρκοφάγος του Ηρώδη Αττικού
Στην εξωτερική ανατολική πλευρά του Σταδίου μπορεί και σήμερα να δει κανείς μια ιδιαίτερα επιμελημένη σαρκοφάγο που βρέθηκε πριν από έναν αιώνα. Στο εσωτερικό της υπήρχε σκελετός τοποθετημένος σε λάρνακα από μολύβι και αυτή σε δεύτερη από ξύλο, ενώ στον τοίχο που την περιέβαλλε ένα μαρμάρινο βάθρο φέρει την επιγραφή «ήρωι τω Μαραθωνίω». Στοιχεία αρκετά για ορισμένους μελετητές να θεωρήσουν ότι πρόκειται για το ταφικό μνημείο του Ηρώδη (στη φωτο δεξιά), αν και ο σκελετός ήταν πολύ μεταγενέστερος.

Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011

ΠΟΣΟ “ΨΩΜΙ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ” ΕΧΟΥΜΕ;


Ένα από τα συνθήματα του Πολυτεχνείου ήταν το “ψωμί, παιδεία, ελευθερία”. Ένα σύνθημα, στην ουσία ένα αίτημα, που εκφράζει όλους τους λαούς. Στις μέρες μας, στην Ελλάδα του μνημονίου και της κατοχής από τα χρηματοπιστωτικά συμφέροντα, το σύνθημα αυτό είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Αλήθεια όμως κατά πόσο απολαμβάνουμε κάποιο από τα τρία;
Το αιτούμενο του συνθήματος, απευθύνεται στις βασικές ανάγκες της κοινωνίας, ανάγκες οι οποίες μοιάζουν να μην έχουν καλυφτεί από τότε, όσο κι αν βαυκαλιζόμασταν πως έχουμε δημοκρατία. Όσο αφορά το ψωμί, η αφαίμαξη του εισοδήματος της ελληνικής οικογένειας, οι έκτακτες εισφορές, τα χαράτσια και η αναδιανομή του πλούτου προς όφελος των τραπεζών διαλύουν την μεσαία τάξη. Επίσης οι άθλιες εργασιακές συνθήκες, ο καλπασμός της ανεργίας, οι μειώσεις μισθών και η σκλαβοποίηση της νεολαίας (που φεύγει στο εξωτερικό) δεν αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας. Προσθέστε σ’ αυτό και την αύξηση του κόστους ζωής για να καταλήξουμε ότι το “ψωμί” δεν ικανοποιείται ως αίτημα.
Πάμε στην παιδεία. Τον πιο πολυπαθή τομέα, όπου με τις ευλογίες των πρεσβευτών του νεοφιλελευθερισμού, η κ. Διαμαντοπούλου ξηλώνει τα ελληνικά σχολεία και απαξιώνει τα πανεπιστήμια, εξυπηρετώντας αυτούς που θέλουν θυσίες στον Μολώχ της ανταγωνιστικότητας. Πρακτικά αυτό σημαίνει φθηνό εργατικό δυναμικό, αλλά και καταρτισμένο. Η διάλυση της δωρεάν παιδείας, η υποχρηματοδότηση και η υποτίμηση του δημόσιου χαρακτήρα της, ωθεί την εκπαίδευση στις αγκάλες των ιδιωτών. Είδαμε και τον εκσυγχρονισμό της τόσα χρόνια, όπου ανθούσαν τα φροντιστήρια. Στην Ευρώπη γενικότερα προσανατολίζονται στην αύξηση διδάκτρων στα πανεπιστήμιά τους, κάτι που σημαίνει ότι η πρόσβαση στην εκπαίδευση προορίζεται για λίγους.
Όσο για το τρίτο αίτημα του συνθήματος, δηλαδή την ελευθερία, εδώ γελάμε. Η χώρα έχει παραδοθεί στο ΔΝΤ, την Ε.Ε. και τους υπόλοιπους αποικιοκράτες, κάνοντας το Σύνταγμα κουρελόχαρτο. Χωρίς καμία νομιμότητα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τώρα του Παπαδήμου, λαμβάνουν αποφάσεις που υποθηκεύουν το μέλλον όλων μας. Προσθέστε σ’ αυτό το βδελυρό μείγμα, την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου (αλλά όχι της βουλευτικής ασυλίας) την αστυνομοκρατία, την τερατώδη καταστολή και την φίμωση των διαφωνούντων. Οι ατομικές μας ελευθερίες κινδυνεύουν και όσοι δεν το έχουν καταλάβει, θα το καταλάβουν όταν θα είναι πολύ αργά.
Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον παράνοιας, αντιλαμβάνεται κανείς, ότι το “ψωμί, παιδεία, ελευθερία” είναι απαραίτητο να το βροντοφωνάζουμε. Όχι μόνο συμβολικά, αφού αυτή η χώρα και αυτή η κοινωνία χρειάζεται βαθιές ανάσες δημοκρατίας. Όμως δεν πρέπει να μπερδευτούμε αν κάποιος μας προσφέρει ψωμί, ή μας εξαγοράσει προσφέροντας την ελευθερία να καταναλώνουμε ότι θέλουμε. Γι’ αυτό το μεγαλύτερο αίτημα για να οδηγηθούμε σε μια επανάσταση της συνείδησης, είναι η Παιδεία.

Λαμία:Έριξαν φόλα στη σκυλίτσα που είχε βρει και είχε παραδώσει πορτοφόλι (φολα σε οσους ριχνουν φολα)



Αυτοί είμαστε...

Η "Μπουμπού", έτσι φώναζαν την αδέσποτη σκυλίτσα οι περίοικοι της οδού Σαμοθράκης, είχε κλέψει τις καρδιές όλων όταν πριν λίγο καιρό είχε βρει χαμένο πορτοφόλι ηλικιωμένης και το "παρέδωσε"

Κι εμείς της το ανταποδώσαμε...τη δηλητηριάσαμε με μία ΦΟΛΑ...Αυτοί είμαστε. Αυτό είναι το επίπεδό μας. Αυτή είναι η πρόνοια της πολιτείας και των δήμων για τα αδέσποτα.

Οι περισσότεροι στην γειτονιά της "Μπουμπούς", μιλούν για μια αξιολάτρευτη, πανέξυπνη και πολύ φιλική σκυλίτσα...Υπήρχαν όμως και κάποιοι που δεν την ήθελαν. Τους ενοχλούσε η παρουσία ενός αδέσποτου έξω από το σπίτι τους...Τελικά το απέδειξαν ότι όντως τους ενοχλούσε!!!


Διαβάστε την ανακοίνωση του Φιλοζωικού Συλλόγου Φθιώτιδας:

Οι «απάνθρωποι» έδειξαν για άλλη μια φορά το αποτρόπαιο πρόσωπό τους δηλητηριάζοντας μια αξιαγάπητη σκυλίτσα , εμβολιασμένη, στειρωμένη και υιοθετημένη από φιλόζωους κατοίκους .

Μπορεί να ήταν ο φύλακας και το καμάρι της γειτονιάς, αλλά σε κάποιους η παρουσία της ήταν ενοχλητική και γι αυτό έπρεπε να πεθάνει...

Επειδή οι νόμοι δεν εφαρμόζονται, (τσιπ για εντοπισμό του ιδιοκτήτη), δυστυχώς υπάρχουν κάποιοι οι οποίοι αυτοδιορίζονται θεοί και παίρνουν ζωές, μόνο και μόνο επειδή ενοχλεί την αισθητική τους η παρουσία των αδέσποτων.

Η ευθύνη βαρύνει όλους: την κυβέρνηση που νομοθετεί χωρίς να εξασφαλίζει την εφαρμογή των νόμων, το Δήμο που δεν εφαρμόζει το πρόγραμμα των αδέσποτων, την εκπαίδευση που δεν εκπαιδεύει πολίτες που να σέβονται τη ζωή και βέβαια αυτούς που τάισαν με δηλητήριο το ζώο ώστε να πεθάνει με φρικτούς πόνους.

Μακάρι να είναι το τελευταίο θύμα...

Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2011

Λαμία: Τους συνέλαβαν την ώρα που άνοιγαν το διαμέρισμα

Με τις χειροπέδες μέσα από την είσοδο λίγα λεπτά μετά τη σύλληψη

<<Τους άκουγα που προσπαθούσαν να ανοίξουν την πόρτα και είχα παγώσει>>... είπε στο LamiaReport η γυναίκα που πήγαν να της ανοίξουν το διαμέρισμα


Οι διαρρήκτες έπιασαν δουλειά πρωί-πρωί στις 08.30' στο κέντρο της Λαμίας. Αυτή τη φορά όμως στάθηκαν άτυχοι, αφού την ώρα που παραβίασαν την κεντρική είσοδο της πολυκατοικίας, τους είδε ένας από τους ιδιοκτήτες που εκείνη την ώρα ήταν μέσα στο αυτοκίνητό του στην πυλωτή και οι διαρρήκτες δεν τον αντιλήφθηκαν.
<<Τους είδα να παραβιάζουν την κλειστή πόρτα της εισόδου  σε χρόνο μηδέν και να ανεβαίνουν από τις σκάλες. Πήρα τηλέφωνο στο 100. Αμέσως έφτασαν 4 μηχανές με αστυνομικούς της ΔΙ.ΑΣ>>
Οι δυο ποντικοί ήδη είχαν φτάσει στον 3ο όροφο και προσπαθούσαν να ανοίξουν την πόρτα διαμερίσματος. <<Μου χτύπησαν το κουδούνι και δεν απάντησα. Παρόλο που είχα την τηλεόραση ανοιχτή και την άκουγαν, άρχισαν να "σκαλίζουν" την πόρτα. Δεν ήξερα τι να κάνω, είχα παγώσει. Μετά άκουσαν τις φωνές των αστυνομικών που φώναζαν "πέσε κάτω, πέσε κάτω, ακίνητος" Ευχαριστώ τους αστυνομικούς της ΔΙ.ΑΣ... Δεν ξέρω αν είχαν αργήσει ένα λεπτό ακόμη τι θα είχε γίνει>> είπε στο LamiaReport η ιδιοκτήτρια του διαμερίσματος.

<<Σηκώθηκε όλη η πολυκατοικία στο πόδι! Ακουγόταν φωνές, φασαρία, ένας πανικός. Ευτυχώς μόλις είχα δώσει το παιδί στο σχολικό. Θα είχε πάθει σοκ, όπως κι εγώ>> είπε άλλη ένοικος διπλανού διαμερίσματος.

Οι 2 διαρρήκτες που είναι ομογενείς από τη Γεωργία, περίπου 35 ετών οδηγήθηκαν στο αστυνομικό μέγαρο. Η ασφάλεια αναζητά και τρίτο συνεργό που μάλλον τους περίμενε στο αυτοκίνητο, ενώ εξετάζει το ενδεχόμενο η παρέα των Γεωργιανών να είναι αυτή που έχει ρημάξει πολλά διαμερίσματα στη Λαμία και που συνήθως τα ανοίγουν από το πρωί μέχρι το μεσημέρι.












Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011

Λαμία: Έδεσαν σκυλί σε κάδο - Έριξαν φόλες σε αδέσποτα και για μην ξεχναμε (φολα σε οσους ριχνουν φολα)


Αναγνώστης μας ενημέρωσε ότι το σκυλάκι που βλέπετε στις φωτογραφίες είναι δεμένο με αλυσίδα από κάδο σκουπιδιών στην αρχή της οδού Ησαΐα (από πλατεία Λαού).

Ενημερώσαμε αμέσως τον Φιλοζωικό και πήγαμε στο σημείο. Διαπιστώσαμε ότι ήταν αδύνατο και αδύναμο. Έτρεμε και φοβόταν, ενώ είχε πληγές στο λαιμό και το πόδι.

Κανείς από τους περίοικους δεν ήξερε ποιος το έδεσε στο κάδο. Ελπίζουμε ότι με τη βοήθεια των μελών του Φιλοζωικού Φθιώτιδας θα βρει την φροντίδα που χρειάζεται και μια οικογένεια να το αγαπήσει.

Την ίδια ώρα όπως μας ενημέρωσε η πρόεδρος του Φιλοζωικού Αγγέλα Μπαρτσιώκα, κάποιοι ανεγκέφαλοι στην περιοχή του ΚΙΦΑ Λαμίας, τοποθέτησαν μέσα σε εντόσθια πουλερικών δηλητήριο, με σκοπό να το καταναλώσουν τα αδέσποτα ζώα και να πεθάνουν.

Μέλη του φιλοζωικού, πρόλαβαν και έσωσαν την τελευταία στιγμή, ένα σκυλάκι που δηλητηριάστηκε, ενώ βρήκαν και μάζεψαν τις υπόλοιπες φόλες πριν πεθάνουν άλλα αδέσποτα.

Όπως αναφέρει η πρόεδρος του Φιλοζωικού, ύποπτοι είναι κάποιοι ιδιοκτήτες αγροτεμαχίων της περιοχής, οι οποίοι παραπονούνται ότι οι αδέσποτοι σκύλοι επιτίθενται στα πουλερικά που εκτρέφουν.

<<Αλήθεια έχουν σκεφθεί ποτέ ότι οι ίδιοι είναι υπεύθυνοι για τις απώλειές τους , αφού έπρεπε να τα έχουν ασφαλισμένα με την κατάλληλη περίφραξη και να μην τα αφήνουν να κυκλοφορούν ελεύθερα;

Το έχουν συνειδητοποιήσει ότι σπέρνοντας δηλητήριο στα χωράφια μολύνουν το περιβάλλον και ότι μπορεί να το καταναλώσουν και άνθρωποι που θα μαζέψουν χόρτα ή μικρά παιδιά που θα παίξουν ή δεσποζόμενα ζώα που θα έχουν βγει βόλτα με τα αφεντικά τους;

Το ξέρουν άραγε ότι η πράξη τους είναι παράνομη και ότι τιμωρείται με φυλάκιση και πρόστιμο ή νομίζουν ότι ο νόμος δεν είναι σε θέση να τους αγγίξει;

Σήμερα ήμασταν τυχεροί που καταφέραμε να σώσουμε τα ζώα από το θάνατο .

Κάνουμε λοιπόν γνωστό ότι «έχουν γνώση οι φύλακες...» και ότι θα οδηγήσουμε στη δικαιοσύνη τους υπεύθυνους για να τιμωρηθούν παραδειγματικά.>>, τονίζεται σε ανακοίνωση του Φιλοζωικού Συλλόγου Φθιώτιδας.





Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2011

Τοξικά απόβλητα στην Αλίαρτο:Μεγάλες ευθύνες στο Υπουργείο Περιβάλλοντος από εδώ και πέρα

Πραγματοποιήθηκε την Τεταρτη 2 Νοεμβρίου 2011, στο Συνεδριακό κέντρο Αλιάρτου πλήρης ενημέρωση-συζήτηση από τον Δήμαρχο Κο Ντασιώτη Γεώργιο έπειτα από πρόσκληση του Περιβαλλοντικού Συλλόγου της πόλης μας,για την παράνομη και εγκληματική απόθεση τοξικών αποβλήτων εντός των ορίων του Δήμου και τις ενέργειες που έχει αναλάβει τόσο η Δημοτική Αρχή όσο και οι συναρμόδιες υπηρεσίες.

Τονίσθηκε ιδιαίτερα ο κίνδυνος άμεσης επίπτωσης στη δημόσια υγεία και ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ η ΠΙΘΑΝΗ ΜΟΛΥΝΣΗ του υδροφόρου ορίζοντα που συνδέεται με την Υλίκη με καρκινογόνες τοξικές ουσίες.


Μεγάλη η ευθύνη των υπηρεσιών όσο αφορά τον έλεγχο των δειγμάτων που έχουν ληφθεί για τις προβλεπόμενες εξετάσεις και την προώθηση των αποτελεσμάτων αρμοδίως σε σύντομο χρόνο, πολύ δε μεγαλύτερη, του ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ που πρέπει άμεσα να αναλάβει-χρηματοδοτήσει-αποκαταστήσει με επιστημονικές μεθόδους και ασφάλεια για τη Δημόσια Υγεία την μολυσμένη περιοχή.

Εξάλλου το ΥΠΕΚΚΑ  είναι συνυπεύθυνο όσο αφορά τον έλεγχο και διακίνηση τοξικών αποβλήτων.


Διαφορετικά ,αν τούτο δεν επιτευχθεί σε εύλογο χρονικό διάστημα ,θα πρέπει όπως ακούσθηκε στη συζήτηση οι Δημότες Αλιάρτου να αντιδράσουν με κάθε νόμιμο τρόπο για να διαφυλάξουν τη Δημόσια Υγεία.

Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011

Οι Αναρχοαριστεροί θέλουν ΤΩΡΑ (νέο) αίμα : Θέλουν νεκρό ή νεκρούς «ήρωες» !

Ίσως φάνηκε μια μικρή ελπίδα σωτηρίας αυτού του άμοιρου κράτους.      Ίσως η κοινή λογική αποκτήσει (ξανά) κάποια (έστω και μικρή) αξία στη σύγχρονη Ελληνική κοινωνία.
     Ίσως η Ελλάδα καταφέρει και επιβιώσει τελικά με αξιοπρέπεια. Ελπίδα τουλάχιστον ακόμα έχουμε.
                                         Ίσως… (1)


     Σε περιόδους κρίσεως, όπως αυτή που διανύουμε, είναι αυτονόητο, ότι δυνάμεις που θέλουν την ολοκληρωτική καταστροφή, θα βρουν ενδοξότερο και λαμπρότερο πεδίο δράσης : 


Αγανακτισμένοι συμπολίτες μας επειδή έχουν απολύτως δίκαια αιτήματα, ως παράδειγμα, επειδή τους κλέβουν τις τίμιες συντάξεις τους, βγαίνουν και διαμαρτύρονται. Εκεί τότε αναμειγνύονται οι δυνάμεις της (όποιας αλόγιστης) καταστροφής και επέρχεται σύγχυση. Ταυτόχρονα όμως καπηλεύονται και διακυβεύουν τα όποια τίμια λαϊκά αιτήματα και διεκδικήσεις.

Το χειρότερο μάλιστα είναι, πως στο όνομα της δημοκρατίας ενεργούν πάντα εναντίον της όποιας δημοκρατίας καλής ή κακής ! Όσο μεγάλες κουβέντες κι αν πούμε ή όσο μεγαλειώδεις ιδέες και να έχει όποιος και κάποιος, είναι απαράδεκτο να επιχειρείται έτσι, να δολοφονηθεί η δημοκρατία με αντιδημοκρατικό τρόπο βαφτίζοντας τον μάλιστα έτσι απλά κι αυθαίρετα «δημοκρατικό» : Είναι οξύμωρο…
Προχωρούν δε και παρακάτω :
Εκτός της όποιας τρομοκρατίας από φλεγόμενα γκαζάκια έως και εν ψυχρώ δολοφονίες επιχειρούν να κατεβάσουν την ωμή βία σε όλη τη πόλη.
Η δικαιολογία είτε λέγεται Πολυτεχνείο είτε συνδικαλιστική οργή είτε γηπεδική αγανάκτηση εναντίον κάποιου διαιτητή ενέχει τον εξής κίνδυνο (που δυστυχώς πολλές αναρχοαριστερές ομάδες ΕΥΧΟΝΤΑΙ) να χυθεί ανθρώπινο αίμα ως και θάνατος!
Οι νεκροί της Μαρφίν βέβαια δεν μετράνε, ή μάλλον τους μετράνε ως αμελητέα παράπλευρη απώλεια.
Εάν όμως ένας «κουκουλοφόρος» μέσα σε εκτεταμένα επεισόδια τραυματισθεί άσχημα ή ακόμα καλύτερα (για το σκεπτικό των παραπάνω ομάδων) χάσει τη ζωή του αυτόματα ανακηρύσσεται Ήρωας !

Και δυστυχώς αυτό το ζητάνε αλλά και το επιδιώκουν !

Τι είναι ένα θύμα 2, 3 ή και 100 μπροστά στις μεγάλες (αποδιοργανωτικές) ιδέες τους ;

Τώρα θεωρούν πως είναι η μεγάλη ευκαιρία τους να καίνε να σπάνε ακόμα και να δολοφονούν, μετρώντας μόνο με τα αναρχοαριστερά οράματα τους.
Εδώ είναι μαέστροι στην προπαγάνδα (βρίσκουν και κάνουν).
Εκμεταλλεύονται πρωτίστως την αδυναμία των κακών πολιτικών μας με τις (πιθανόν) καλές προθέσεις.

Είναι σίγουρα ευκταίο και όχι μόνο, να προστατεύουμε την όποια ανθρώπινη ζωή.

Τι θα συμβεί όμως όταν και επειδή, της όποιας παρανοϊκής αναρχοαριστεράς, δεν της αρέσει η δημοκρατία των 250 και συν, βουλευτών, και αρχίσει να κλιμακώνει τα επεισόδια στους δρόμους ;

Νομίζουν οι καλόπιστοι όποιοι πολιτικοί μας ότι οι βόμβες και τα δολοφονικά αυτοσχέδια όπλα σβήνονται μόνο με αφρούς και πυροσβεστικά οχήματα ή έστω ληγμένα δακρυγόνα ;
Τι θα συμβεί τελικά αν εκβιάζουν όλο και χειρότερα και κάθε μέρα ακόμα χειρότερα, με επεισόδια την όποια δημοκρατία;



Πόση καταστροφή αντέχει ακόμα αυτό το ήδη μισοδιαλυμένο κράτος ;

Πότε θα καταλάβουμε επιτέλους εδώ στην Ελλάδα ότι πρέπει ο όποιος χουλιγκανισμός εκ των προτέρων δεν πρόκειται να περνά, και όχι να κλιμακώνεται και να εκβιάζει ακόμα και θύματα απ όλες τις πλευρές;

Φυσικά είναι μοναδικό Ελληνικό παράλογο τα θύματα ταραξίες να έχουν μεγαλύτερη αξία και να ηρωοποιούνται κι από πάνω, ενώ όσοι (ταυτόχρονα κιόλας) αθώοι και να τη πληρώσουν δεν αξίζουν τίποτα μπροστά στα οράματα διώξεις και επιδιώξεις τους (οι παράπλευρες ασήμαντες τους απώλειες)…

    Από τη στιγμή μάλιστα που αυτός είναι και ο τελικός σκοπός τους (με όποιο τρόπο να καταστρέψουν και από την καταστροφή να καλλιεργηθούν καλλωπισθούν ή και κυριαρχήσουν τα οράματα ή οι φαντασιώσεις τους), ας πάψουμε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας.
Επιτέλους το κυρίαρχο Δημοκρατικό κράτος να λειτουργήσει και να εφαρμόσει τις όποιες νόμιμες αλλά και αποτελεσματικές δράσεις καταστολής πριν μας καταστείλουν ως κράτος αυτές οι αυθαίρετες δυναμικές μεν, αλλά ουσιαστικά, τρομοκρατικές μειοψηφίες.

Ο σκοπός τους είναι τώρα εμφανέστατος ειδικά αν αρχίσει διεθνώς να βελτιώνεται η θέση της Ελλάδας:

    Τότε εντονότερα, η ιθύνουσα ομάδα τους θα θέλει, θα προσδοκά και θα εύχεται έναν νεκρό η και παραπάνω θύματα.
Έτσι η Προπαγάνδα τους θα πλάσει μύθο και ήρωα.
Έτσι θα επιχειρήσουν εκ νέου έναν άτυπο αλλά ουσιαστικό εμφύλιο.
Έτσι θα επιχειρήσουν εκ νέου μια ανατροπή της όποιας δημοκρατίας μπας και κατ ελπίδα (τους) βρεθούν στα πράγματα αυτοί.
Έτσι θα επιχειρήσουν εκ νέου να κοροϊδέψουν τη κοινή γνώμη ότι είναι οι μαχητές και επαναστατικοί σωτήρες, αυτοί... οι χασάπηδες της όποιας δημοκρατίας.

   Το κράτος και η ηγεσία του πρέπει να αποτρέψει, αλλά κυριότερα σε κάθε περίπτωση να απομονώσει, αλλά συνάμα και να καταγγείλει κάποτε επίσημα αυτά τα ανώμαλα φαινόμενα.
Οι επόμενες μέρες θα δείξουν …
 

Ήδη αυτοί αρχίσανε. 


1) Ίσως, γιατί το πρόβλημα πάντα είχε δύο κύριους παράγοντες και μια τρίτη «χαριστική βολή» :
Α) Αναποτελεσματικότητα και Αναξιοκρατία. Αναποτελεσματικότητα γιατί είτε δεν γίνονταν σωστή εφαρμογή των νόμων, είτε γιατί θεσπίζαμε –θεσπίζανε, πολλές φορές για μικροπολιτικούς σκοπούς, άθλιους νόμους που ακόμα και στο όποιο πλαίσιο οικονομικής – πολιτικής θεωρίας, απάτη ήταν, εναντίον του λαού. Κατόπιν αυτών γινόταν μια ακατάσχετη ανθρωποφαγία αξιόλογων ανθρώπων αλλά και ένας πρόστυχος οικονομικός κανιβαλισμός του Δημοσίου, δηλαδή του κράτους μας.
Β) Η Ελλάδα τα τελευταία 30 χρόνια έγινε θύμα μιας άθλιας αλλά και ανώμαλης κοινωνικής μεταβολής. Με δικαιολογία σχεδόν πάντα το φάντασμα του «φασισμού» όπου ταυτίστηκε με το φάντασμα της ακροδεξιάς, τουμπάραμε το φαινόμενο και τραπήκαμε έρμαιο ισχνών αλλά δυναμικών αναρχοαριστερών μειοψηφιών. Τα άκρα εδώ συναντήθηκαν : Για να προφυλάξουμε το ένα μας μάτι βγάλαμε μόνοι μας το άλλο!
Με άλλα λόγια, το Χάος του φασισμού μετακύλυσε στο αντάρτικο κάποιων ομάδων όπου ο κύριος σκοπός τους ήταν και είναι ή να παρασιτεύουν εναντίον του κράτους ή να προσπαθούν να καταλύσουν τους νόμους το Σύνταγμα αλλά και το ίδιο το κράτος.
Ο λόγος ; Ή πρόκειται περί γενικών αλλά επικίνδυνων και αυθαίρετων διεθνιστικών ιδεοληψιών ή ακόμα χειρότερα χρησιμοποιούν κάποιες Ιδεολογίες από τα κιτάπια της Ιστορίας επειδή ο πραγματικός σκοπός τους είναι να καταστρέψουν ο,τι έχει καταφέρει και δημιουργήσει ο ανθρώπινος πολιτισμός. Τα κίνητρα εδώ κατά κανόνα και κυρίως είναι ψυχιατρικής φύσεως. Η επικάλυψη πάντα είναι τα «δικαιώματα» του λαού ή η δήθεν πραγματική δικαιοσύνη.
Ο Σκοπός όμως είναι μόνο ένας : Διαλύστε το κράτος τον όποιο θεσμό, το κάθε οικοδόμημα, κοντολογίς διαλύστε το Σύμπαν επειδή έτσι μας αρέσει ή επειδή μας πειράζει που είναι έτσι. Λαμπρά!

Η χαρισματική βολή; Το ξέφραγο αμπέλι σε όλα τα σύνορα μας. Αυτό όμως θα φανεί στη συνέχεια του έργου…

Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2011

Αριστοτέλους, Πολιτικά: Ποιοί πρέπει να ασκούν εξουσία

Ποιοί πρέπει να ασκούν εξουσία στην πόλη
Αξιολόγηση των προσώπων ή ομάδων που ενδέχεται να αναλάβουν την εξουσία στην πόλη
Υπάρχει κι ένα άλλο πρόβλημα: ποιος πρέπει άραγε να είναι ο ηγεμόνας της πόλης; ο λαός; οι πλούσιοι; οι μετριοπαθείς; ο ένας που είναι καλύτερος απ’ όλους; ένας τύραννος; Όλες όμως αυτές οι λύσεις παρουσιάζουν την ίδια δυσκολία. Τι πρέπει να κάνουμε, λοιπόν; (15) αν οι φτωχοί μοιρασθούν, επειδή είναι περισσότεροι από τους πλούσιους, τις περιουσίες τους, αυτό δεν αποτελεί αδικία; Όχι, μα τον Δία, γιατί αυτό αποφάσισε ο νόμιμος κυβερνήτης της πόλης. Τότε τι πρέπει να πούμε ότι αποτελεί την έσχατη αδικία; Ας εξετάσουμε κι από άλλη άποψη το ζήτημα παίρνοντας υπ’ όψη όλο τον πληθυσμό: αν οι περισσότεροι μοιρασθούν τα αγαθά των λίγων, είναι φανερό ότι θα καταστρέψουν την πόλη. (20) Όμως ούτε η αρετή καταστρέφει αυτόν που την έχει κτήμα του, ούτε η δικαιοσύνη καταστρέφει την πόλη. Είναι επομένως ξεκάθαρο ότι ένας τέτοιος νόμος δεν είναι δίκαιος.
Άλλη συνέπεια: είναι δυνατό όλες οι πράξεις του τυράννου να είναι δίκαιες, αφού στηριζόμενος στη δύναμή του, ασκεί βία όμοια μ’ εκείνη που ασκούν οι λαϊκές μάζες πάνω στους πλούσιους; Αλλά μήπως είναι δίκαιο η εξουσία ν’ ανήκει στους λίγους και τους πλούσιους; (25) αν όμως κι εκείνοι κάμουν τα ίδια όπως οι άλλοι κι αρπάζουν και κλέβουν τα κτήματα του λαού, είναι δίκαιο; Ούτε το ένα βέβαια ούτε το άλλο. Είναι, λοιπόν, ολοφάνερο ότι όλες αυτές οι λύσεις είναι ανήθικες κι όχι δίκαιες. Τότε μήπως πρέπει να γίνουν άρχοντες και να κυβερνούν όλους οι αψεγάδιαστοι (χωρίς ελαττώματα) άνθρωποι; Στην περίπτωση αυτή πάλι θα αποκλεισθούν από την εξουσία όλοι οι άλλοι, (30) αφού δεν θα έχουν την τιμή να καταλάβουν κανένα αξίωμα στην πόλη. Γιατί αφού τα πολιτικά αξιώματα τα ονομάζουμε τιμές, αν τα ίδια πρόσωπα ασκούν πάντοτε την εξουσία, αναγκαστικά οι άλλοι αποκλείονται από κάθε τιμή. Μήπως είναι προτιμότερο να ασκεί την εξουσία ένας άνθρωπος, ο ηθικότερος απ’ όλους; Αυτό ευνοεί την ολιγαρχία γιατί εκείνοι που θα στερηθούν τις τιμές θα είναι οι περισσότεροι. Θα μπορούσε να αντιτάξει κάποιος ότι, (35) με κανένα τρόπο, δεν πρέπει να κάνουμε απόλυτο κυρίαρχο έναν άνθρωπο με τα συνηθισμένα σ’ όλους ψυχικά πάθη, αλλά το νόμο. Αλλ’ αν ο νόμος είναι ολιγαρχικός ή δημοκρατικός ως προς τι θα μας βοηθήσει να ξεδιαλύνουμε τις απορίες μας; Θα συμβεί το ίδιο μ’ εκείνα που είπαμε προηγουμένως.
Η «αθροιστική θεωρία»
Ας αναβάλουμε, λοιπόν, για ευθετότερο χρόνο τη συζήτηση, πάνω σ’ άλλα θέματα. (40) Το να δώσουμε την εξουσία στο πλήθος κι όχι στους άριστους αλλά λίγους πολίτες, θα αποτελούσε κάποια λύση που θα παρουσίαζε κάποιες δυσκολίες, αλλά περιέχει και μια δόση αλήθειας. Οι πολλοί δηλ. που ο καθένας τους ξεχωριστά δεν είναι αξιόλογος, [1281b] είναι ενδεχόμενο ενωμένοι όλοι μαζί να είναι καλύτεροι από τους ξεχωριστούς πολίτες, όχι σαν άτομα, αλλά σαν σύνολο, όπως τα δείπνα στα οποία συνεισφέρουν όλοι είναι καλύτερα από εκείνα που αναλαμβάνει τα έξοδά τους ένα μονάχα πρόσωπο. Γιατί καθώς είναι πολλοί, ο καθένας διαθέτει κάποιο μόριο αρετής και πρακτικής σοφίας (5) ώστε όταν συγκεντρωθούν γεννιέται κατά κάποιο τρόπο ένας άνθρωπος με πολλά πόδια, πολλά χέρια και προικισμένος με πολλές αισθήσεις και με ανάλογο χαρακτήρα κι εξυπνάδα. Γι’ αυτό και τα πλήθη κρίνουν πιο σωστά τα έργα των μουσικών και των ποιητών. Γιατί ο ένας κρίνει ένα μέρος, ο άλλος άλλο, κι όλοι μαζί το σύνολο. (10) Και σ’ αυτό διαφέρουν οι σπουδαίοι άνθρωποι από τα άτομα που ανήκουν στο λαό, όπως π.χ. οι ωραίοι από τους όχι ωραίους, ή τα έργα της ζωγραφικής, από τα ζωντανά μοντέλα τους, κι η διαφορά συνίσταται στο ότι μαζεύτηκαν σ’ ένα σύνολο τα διασκορπισμένα εδώ κι εκεί στοιχεία κι ακόμη επειδή τα στοιχεία αυτά είναι μοιρασμένα σε διάφορα πρόσωπα, έτσι που να λέμε ότι ένας έχει πιο ωραίο μάτι από εκείνον που είναι ζωγραφισμένος, κι άλλος άλλο μέλος του σώματος. (15) Αν τη διαφορά αυτή του πλήθους και των λίγων μορφωμένων ανθρώπων υπάρχει περίπτωση να την συναντήσουμε σε κάθε λαό και πλήθος, δεν είναι ξεκαθαρισμένο. Ίσως όμως, μα τον Δία, για μερικούς λαούς αυτό να είναι απραγματοποίητο, (γιατί ο ίδιος λόγος θα μπορούσε να ισχύσει και για τα άγρια ζώα. (20) Αφού σε τι διαφέρουν μερικοί λαοί, για να χρησιμοποιήσουμε αυτή την έκφραση, από τα ζώα;). Αλλά για ορισμένους πληθυσμούς τίποτε δεν εμποδίζει να αληθεύει αυτό που είπαμε.
Ποιά πολιτικά δικαιώματα πρέπει να δοθούν στους πολλούς; – Η ανάγκη κυριαρχίας των «ὀρθῶς κειμένων» νόμων
Με τέτοιους συλλογισμούς θα διευκολυνόμαστε να λύσουμε την προηγούμενη απορία κι αυτήν που αποτελεί λογική συνέπεια της: Ποια πρέπει να είναι τα κυριαρχικά δικαιώματα των ελεύθερων ανθρώπων και του πλήθους των πολιτών; (Και τέτοιοι είναι εκείνοι που δεν είναι πλούσιοι, (25) και δεν φημίζονται καθόλου για την αρετή τους). Το να μετέχουν στα μεγαλύτερα αξιώματα είναι επικίνδυνο (αφού από έλλειψη εντιμότητας και φρονιμάδας, μπορεί να διαπράξουν αδικίες ή να κάμουν σφάλματα). Αλλά το να μη μετέχουν πάλι και να μη μπορούν να ζυγώσουν την εξουσία είναι φοβερό. (30) Γιατί η πόλη στην οποία υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στερημένοι των πολιτικών δικαιωμάτων και φτωχοί, είναι αναπόφευκτα γεμάτη από εχθρούς. Στην περίπτωση αυτή η μόνη λύση είναι να μετέχουν στη βουλή και στα δικαστήρια. Γι’ αυτό δίκαια ο Σόλων και μερικοί άλλοι νομοθέτες τούς επιτρέπουν να μετέχουν ομαδικά, στην εκλογή των αρχόντων και στις λογοθεσίες τους, χωρίς να τους επιτρέπουν να ασκούν ατομικά την εξουσία. (35) Γιατί αν ενωθούν όλοι μαζί αποκτούν ικανοποιητικό πολιτικό αισθητήριο κι αναμιγνυόμενοι με τους καλύτερους πολίτες ωφελούν τις πολιτείες, όπως ένα μη καθαρό τρόφιμο ανακατεμένο μ’ ένα καθαρό κάμνει όλη την τροφή πιο χρήσιμη από τη λίγη. Το κάθε άτομο όμως χωριστά δε μπορεί παρά να εκφέρει ατελή γνώμη.
Όμως μια τέτοια τακτοποίηση της πολιτείας προκαλεί πρώτα–πρώτα την εξής απορία: (40) Μπορεί να σκεφθεί κάποιος ότι αρμόδιος για να κρίνει αυτόν που έκαμε σωστή θεραπεία, είναι εκείνος που έχει γιατρέψει κι έχει κάμει καλά τον άρρωστο από την αρρώστια για την οποία γίνεται λόγος. Κι αυτός είναι ο γιατρός. [1282a] Το ίδιο συμβαίνει και με τις άλλες τέχνες και για κάθε τι όπου είναι απαραίτητη η εμπειρία. Όπως δηλ. ο γιατρός πρέπει να λογοδοτεί σε γιατρούς, έτσι κι άλλοι πρέπει να δίνουν λόγο στους ομότεχνούς τους. Στον όρο «γιατρός» δεν περιλαμβάνεται μονάχα ο επιστήμονας, αλλά κι αυτός που έχει κάμει πρακτική εξάσκηση, «ο αρχιτεχνίτης», και τρίτος κατά σειρά, ο άνθρωπος που έχει κάποιαν ιδέα ιατρικής. (5) Γιατί οι ερασιτέχνες αυτού του είδους υπάρχουν σ’ όλες σχεδόν τις τέχνες. Κι αναγνωρίζουμε ίσο δικαίωμα κρίσεως τόσο στους καλλιεργημένους ερασιτέχνες όσο και στους επαγγελματίες γιατρούς.
Έπειτα θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι ίδιες αρχές ισχύουν και στις εκλογές, αφού η ορθή εκλογή είναι έργο των ειδικών, όπως π.χ. όσοι έχουν γνώσεις γεωμετρίας να εκλέγουν ένα γεωμέτρη κι οι κυβερνήτες πλοίων τον πλοίαρχο. (10) Και μολονότι σε μερικές δουλειές και τέχνες, έχουν δικαίωμα ψήφου και μερικοί ιδιώτες, η γνώμη τους δεν έχει μεγαλύτερη βαρύτητα από τη γνώμη των ειδικών. Σύμφωνα, επομένως, μ’ αυτό το συλλογισμό, δε θα έπρεπε ν’ αφήνουμε το λαό να πρωταγωνιστεί ούτε στις εκλογές των αρχόντων, ούτε στην εκτίμηση των ευθυνών τους.
(15) Ίσως όμως όλα αυτά τα επιχειρήματα να μην είναι σωστά, πρώτα–πρώτα για το λόγο που είπαμε παραπάνω, ότι δηλ. η νοοτροπία του λαού δεν είναι πολύ δουλική (αφού ο καθένας απομονωμένος από τους άλλους, θα είναι βέβαια, κατώτερος από τους ειδικούς, αν όμως συγκεντρωθούν όλοι μαζί θα είναι καλύτεροι κριτές ή τουλάχιστον όχι χειρότεροι από τους ειδικούς) κι ακόμη επειδή, όσον αφορά μερικά πράγματα, εκείνος που τα κατασκευάζει δεν είναι ο μόνος κι ο καλύτερος κριτής. Υπάρχουν δηλ. τέχνες των οποίων τα προϊόντα μπορούν να τα εκτιμήσουν κι αυτοί που δεν τα άσκησαν πρακτικά: (20) Ένα σπίτι π.χ. δεν μπορεί να το κρίνει μονάχα εκείνος που το έχτισε, αλλά θα το εκτιμήσει καλύτερα εκείνος που θα το χρησιμοποιήσει (και το χρησιμοποιεί ο αρχηγός της οικογένειας). Επίσης κι ένας πλοίαρχος θα κρίνει καλύτερα ένα τιμόνι από τον κατασκευαστή του, και τα φαγητά ενός συμποσίου όσοι θα συμμετάσχουν σ’ αυτό κι όχι ο μάγειρος.
Η λύση, λοιπόν, της παραπάνω απορίας, θα φανεί χωρίς αμφιβολία ικανοποιητική. Αλλά παρουσιάζεται μια άλλη στενά συνυφασμένη μ’ αυτήν: (25) φαίνεται δηλ. ανόητο οι μετριότητες να παίρνουν τελεσίδικες αποφάσεις για θέματα πολύ ενδιαφέροντα κι όχι οι ξεχωριστοί πολίτες. Γιατί, φυσικά, οι λογοδοσίες των αρχόντων και οι εκλογές για την κατάληψη αξιωμάτων είναι σοβαρότατα ζητήματα. Κι αυτά, όπως είπαμε, μερικές πολιτείες, τα παραχωρούν στο λαό, αφού η εκκλησία του δήμου ασκεί κυριαρχική εξουσία σ’ όλα αυτά. Βέβαια, όλα τα μέλη αυτής της συνέλευσης, για να έχουν το δικαίωμα να παίρνουν αποφάσεις και να δικάζουν, (30) πρέπει να έχουν, άσχετα με την ηλικία κάποια μέτρια περιουσία. Αλλά για να γίνουν ταμίες και στρατηγοί, ή για να καταλάβουν τα πιο υψηλά αξιώματα, πρέπει να έχουν μεγάλα εισοδήματα.
Με τον ίδιο τρόπο θα μπορούσε να λύσει κανείς κι αυτή την απορία επειδή ίσως έχει τεθεί σωστά. Γιατί στην πραγματικότητα ούτε ο δικαστής, ούτε ο βουλευτής, ούτε το μέλος της εκκλησίας του δήμου ασκούν την εξουσία, (35) αλλά τα δικαστήρια, η βουλή κι ο λαός. Ο καθένας απ’ αυτούς που αναφέραμε είναι ένα μικρό μόριο των διαφόρων αρχών. (Εννοώ δε λέγοντας μόριο τον βουλευτή, το μέλος της εκκλησίας του δήμου και τον δικαστή). Ώστε είναι δίκαιο οι πολλοί να αποφασίζουν κυριαρχικά για τα πιο σοβαρά ζητήματα, αφού από τους πολλούς αποτελούνται ο λαός, η βουλή και τα δικαστήρια. (40) Και το γενικό εισόδημα όλων αυτών μαζί είναι μεγαλύτερο από το εισόδημα του καθενός χωριστά κι από το εισόδημα των λίγων που έχουν το δικαίωμα να ανέρχονται στα πιο μεγάλα αξιώματα.
[1282b] Τα παραπάνω ας θεωρηθούν τακτοποιημένα μ’ αυτό τον τρόπο. Όσο για το θέμα που θεωρήσαμε πρωταρχικό, είναι προφανές ότι άλλη λύση δεν υπάρχει, εκτός από το να καταστήσουμε κυρίαρχους της πόλης τους καλώς κειμένους νόμους. Και ο άρχοντας (είτε είναι ένας, είτε περισσότεροι) πρέπει να παίρνει αποφάσεις (5) μόνο στις περιπτώσεις που οι νόμοι δεν είναι δυνατό να καθορίζουν με ακρίβεια, γιατί δεν είναι εύκολο να νομοθετήσει κανείς για όλα. Πάντως το ποιοι πρέπει να είναι ο νόμοι που τους χαρακτηρίζουμε «ορθώς κειμένους» δεν έχει ξεκαθαριστεί ακόμη κι έτσι η αρχική απορία μας παραμένει άλυτη. Εξάλλου, όπως τα πολιτεύματα, αναγκαστικά και οι νόμοι πρέπει να είναι κακοί ή καλοί, δίκαιοι ή άδικοι. (10) Αλλά το εξής είναι φανερό: οι νόμοι στα κανονικά πολιτεύματα πρέπει αναγκαστικά να είναι δίκαιοι, σ’ αυτά όμως που αποτελούν παρέκκλισή τους, δεν είναι δυνατό να είναι δίκαιοι.
Πού πρέπει να στηρίζεται η διεκδίκηση των πολιτικών αξιωμάτων;
Αφού όλες οι επιστήμες κι οι τέχνες έχουν θέσει τελικό σκοπό τους ένα αγαθό, (15) τότε το μεγαλύτερο αγαθό στον υπέρτατο βαθμό του πρέπει να αποτελεί τελικό σκοπό εκείνης που κυριαρχεί πάνω απ’ όλες τις άλλες. Κι αυτή είναι η πολιτική δύναμη. Και αγαθό στην πολιτική είναι η δικαιοσύνη, δηλ. το κοινό συμφέρον. Και όλοι οι άνθρωποι βλέπουν μέσα στην έννοια της δικαιοσύνης κάποιαν ισότητα και, ως ένα σημείο τουλάχιστον, συμφωνούν με τις φιλοσοφικές θεωρίες που έχουν καθοριστεί στα «Ηθικά». (20) Τι είναι δηλ. δίκαιο και σε ποιους πρέπει να εφαρμόζεται, και ότι πρέπει να ισχύει η ισότητα μεταξύ ίσων. Και δεν πρέπει να μας διαφεύγει σε ποιους πρέπει να εφαρμόζεται η ισότητα και σε ποιους η ανισότητα, γιατί αυτό το ζήτημα γεννά απορίες και αφορά την πολιτική φιλοσοφία. Ίσως θα μπορούσε να πει κανείς ότι τα πολιτικά αξιώματα πρέπει να απονέμονται άνισα και με βάση την υπεροχή ως προς κάποιο αγαθό, (25) αν σ’ όλα τ’ άλλα δεν διαφέρουν καθόλου, αλλά είναι απολύτως όμοιοι. Πραγματικά οι διαφορετικοί άνθρωποι έχουν διαφορετικά δικαιώματα και διαφορετική αξία. Όμως, αν αυτή η αρχή είναι αληθινή, τότε όσοι υπερέχουν ως προς το χρώμα, το ανάστημα και οποιοδήποτε άλλο χαρακτηριστικό, θα έπρεπε να έχουν περισσότερα πολιτικά δικαιώματα, ανάλογα με το βαθμό της υπεροχής τους. (30) Αλλά μήπως αυτό αποτελεί ολοφάνερη πλάνη; Και γίνεται φανερό από τις άλλες επιστήμες και ικανότητες; Αν δηλαδή, μοιράσουμε αυλούς σε αυλητές που κατέχουν την τέχνη τους στον ίδιο βαθμό, δεν πρέπει να δώσουμε τους καλύτερους αυλούς σ’ αυτούς που έχουν ευγενέστερη καταγωγή, γιατί αυτοί δε θα παίξουν καλύτερα γι’ αυτή την αιτία, αλλά, αντίθετα, πρέπει να δίνουμε τους ανώτερης ποιότητας αυλούς, σ’ αυτούς που υπερέχουν στην εκτέλεση του έργου. (35) Κι αν αυτό που θέλουμε να πούμε δεν έγινε φανερό, θα γίνει πιο ξεκάθαρο αν προχωρήσουμε περισσότερο.
Αν, π.χ. ένας άνθρωπος υπερέχει στην αυλητική τέχνη, αλλά είναι πολύ κατώτερος στην ευγενική καταγωγή και στην ομορφιά, μολονότι το καθένα απ’ αυτά έχει πιο μεγάλη σπουδαιότητα από την τέχνη του αυλητή (κι εννοώ την ευγένεια και την ομορφιά) (40) και αναλογικά είναι ανώτερα απ’ την αυλητική τέχνη, απ’ όσο υπερέχει εκείνος ως προς την αυλητική, σ’ εκείνον πρέπει να δοθούν οι καλύτερης ποιότητας αυλοί. [1283a] Γιατί η υπεροχή και του πλούτου και της ευγενικής καταγωγής, θα έπρεπε να συμβάλλουν στην τελειότητα της εκτέλεσης του έργου. Όμως δεν συμβάλλουν καθόλου. Ακόμη ας υποθέσουμε πως αυτός ο συλλογισμός μπορεί να εφαρμοσθεί στη σύγκριση ενός αγαθού με οποιοδήποτε άλλο. Αν π.χ. κάποιος υπερέχει κατά το ανάστημα, (5) τότε γενικά το ανάστημα θα μπορούσε να είναι εφάμιλλο με τον πλούτο και την ελευθερία. Ώστε αν ένας υπερέχει κατά το ανάστημα περισσότερο απ’ όσο υπερέχει ένας άλλος από έναν τρίτο στην αρετή κι αν το ανάστημα είναι γενικά ανώτερο από την αρετή, τότε όλα και τα πιο διαφορετικά πράγματα θα μπορούσαν να συγκριθούν μεταξύ τους. Γιατί, αν το ανάστημα υπερέχει από κάθε άλλο αγαθό κατά ποσόν, με κάποια προσθήκη θα πετυχαίναμε την ισότητα.
(10) Επειδή όμως αυτό είναι αδύνατο, βλέπουμε ότι και στον τομέα της πολιτικής, δε μπορούμε να στηριχθούμε σε καμιά ανισότητα για τη διεκδίκηση των πολιτικών αξιωμάτων. (Αν λ.χ. άλλοι είναι αργοί, κι άλλοι είναι γρήγοροι, αυτός δεν είναι λόγος για να έχουν οι πρώτοι ή οι δεύτεροι περισσότερα ή λιγότερα δικαιώματα στην εξουσία, αφού στους γυμνικούς αγώνες ανταμείβεται αυτή η διαφορά), (15) αλλά πρέπει η διεκδίκηση των αξιωμάτων να γίνεται αναγκαστικά με βάση τα στοιχεία από τα οποία απαρτίζεται η πόλη. Γι’ αυτό δικαιολογημένα διεκδικούν αυτές τις τιμές και οι ευγενείς κι οι ελεύθεροι κι οι πλούσιοι. Πρέπει, βέβαια, οι ελεύθεροι να έχουν και κάποιο εισόδημα (αφού η πόλη δεν είναι δυνατό να υπάρξει μόνο από φτωχούς, όπως και μόνο από δούλους). Κι αν αυτά είναι απαραίτητα να υπάρχουν, (20) είναι φανερό ότι είναι απαραίτητα επίσης και η δικαιοσύνη και η πολεμική αρετή. Γιατί χωρίς αυτές δεν είναι δυνατό να διατηρηθεί η πόλη. Κι αν χωρίς τα δύο πρώτα είναι αδύνατο να υπάρξει πόλη, χωρίς τα δύο τελευταία είναι αδύνατο να κυβερνηθεί με καλό τρόπο.
Πόσο δικαιολογημένες είναι οι αξιώσεις διάφορων πληθυσμιακών ομάδων για κατάληψη της εξουσίας; – Διερεύνηση της σκοπιμότητας του οστρακισμού
Σχετικά, λοιπόν, για την ύπαρξη της πόλης μπορούμε να πούμε ότι συζητήσαμε σωστά όλες τις απόψεις ή μερικές από αυτές. (25) Αλλά αν πρόκειται να εξασφαλίσουμε την καλή ζωή, πρέπει να συζητήσουμε οπωσδήποτε με μεγάλη προσοχή τα προβλήματα της εκπαίδευσης και της αρετής, όπως είπαμε και προηγουμένως. Κι επειδή ούτε εκείνοι που είναι ίσοι σε κάτι πρέπει να θεωρούνται ίσοι σε όλα, ούτε κι εκείνοι που είναι άνισοι σ’ ένα σημείο, πρέπει να είναι άνισοι σε όλα, όλα τα είδη των πολιτευμάτων στα οποία δεν εφαρμόζονται τα παραπάνω αποτελούν παραποιήσεις των κανονικών. (30) Ειπώθηκε ήδη και προηγουμένως ότι όλες οι αξιώσεις αυτών που διεκδικούν τα αξιώματα είναι δίκαιες από κάποιαν άποψη, αλλά όχι κι από όλες τις απόψεις. Οι πλούσιοι έχουν δίκιο, γιατί κατέχουν τη μεγαλύτερη έκταση της γης ―και η χώρα είναι κοινό αγαθό― και στις συναλλαγές τους εμπνέουν περισσότερη εμπιστοσύνη επειδή τηρούν γενικά τις συμφωνίες τους. Οι ελεύθεροι και ευγενείς επειδή η κοινωνική τους θέση τους φέρνει τον ένα κοντά στον άλλο (35) (αφού θεωρούνται αξιολογότεροι πολίτες οι ευγενείς από εκείνους που έχουν ταπεινή καταγωγή και η ευγένεια, σε όλους τους λαούς, είναι αντικείμενο εκτιμήσεως). Άλλος λόγος επίσης είναι ότι είναι φυσικό οι απόγονοι των καλυτέρων να είναι κι αυτοί καλύτεροι από τους άλλους, αφού η ευγενική καταγωγή είναι οικογενειακή αρετή. Επίσης θα πούμε ότι είναι δίκαιες, κατά τη γνώμη μας, οι αξιώσεις, εκείνων, που υποστηρίζουν ότι η αρετή πρέπει να διεκδικήσει πολιτικά δικαιώματα, επειδή νομίζουμε ότι η δικαιοσύνη είναι κοινωνική αρετή, κι ότι είναι ανάγκη να την ακολουθούν οι άλλες αρετές. (40) Αλλά είναι εξ ίσου αληθινό ότι και οι πολλοί μπορούν να εγείρουν διεκδικήσεις κατά των λίγων γιατί εκείνοι που αποτελούν την πλειοψηφία, συγκρινόμενοι στο σύνολό τους με την μειοψηφία είναι πιο δυνατοί, πιο πλούσιοι και καλύτεροι.
[1283b] Συνεπώς, αν υποθέσουμε ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι βρίσκονται συγκεντρωμένοι στην ίδια πόλη, κι εννοώ π.χ. τους ενάρετους, τους πλούσιους, τους ευγενείς κι όλο τον άλλο όγκο των πολιτών, θα εγερθεί αμφισβήτηση ποιοι πρέπει να ασκούν την εξουσία ή όχι; (5) Στο καθένα, φυσικά, από τα πολιτεύματα που αναφέραμε, το ποιος πρέπει να κυβερνήσει είναι πάνω από κάθε αμφισβήτηση (αφού αυτοί που θα ασκήσουν κάποια αρχή είναι διαφορετικοί ο ένας από τον άλλο: Π.χ. ορισμένα αξιώματα ταιριάζουν στους πλούσιους, άλλα στους ενάρετους ανθρώπους και ούτω καθεξής). Αλλ’ όμως πρέπει να εξετάσουμε πώς θα κανονίσουμε αυτό το ζήτημα όταν υπάρχουν στην πόλη όλες αυτές οι κατηγορίες του πληθυσμού ταυτοχρόνως. (10) Αν λ.χ. οι ενάρετοι είναι ελάχιστοι, πώς θα μοιράσουμε τ’ αξιώματα; Πρέπει να εξετάσουμε το μικρό αριθμό τους συγκριτικά με το έργο που μπορούν να προσφέρουν και να δούμε αν είναι ικανοί να διοικούν την πόλη ή μήπως είναι τόσο πολλοί ώστε να σχηματίσουμε μ’ αυτούς μια πόλη; Αλλά παρουσιάζεται μια δυσκολία σχετική με όσους έχουν αξιώσεις πάνω στα αξιώματα και τις τιμές της πολιτείας. (15) Θα μπορούσε να έχει κανείς τη γνώμη ότι δεν έχουν δίκιο όσοι έχουν την αξίωση να κυβερνούν επειδή είναι πλούσιοι. Το ίδιο κι εκείνοι που έχουν ευγενική καταγωγή. Γιατί είναι φανερό, ότι κάποιος που είναι πλουσιώτερος απ’ όλους τους άλλους, σύμφωνα μ’ αυτό το δίκαιο, θα πρέπει μόνος αυτός απ’ όλους να καταλάβει την εξουσία. Το ίδιο θα ήταν δυνατόν να ισχύσει και γι’ αυτόν που έχει ανώτερο βαθμό ευγενικής καταγωγής, σχετικά με όσους διεκδικούν αξιώματα σαν ελεύθεροι πολίτες. (20) Το ίδιο θα συμβεί, χωρίς αμφιβολία, στα αριστοκρατικά πολιτεύματα, που στηρίζονται στην αρετή των πολιτών. Γιατί αν κάποιος πολίτης είναι ανώτερος, απ’ όλους που θεωρούνται σπουδαίοι σ’ αυτό το πολίτευμα, αυτός πρέπει να κυβερνήσει σύμφωνα με το ίδιο δίκαιο. Αλλά κι αν σύμφωνα μ’ αυτήν την αρχή και το πλήθος πρέπει να κατέχει την εξουσία, (25) αφού οι πολλοί είναι ισχυρότεροι από τους λίγους. Αν όμως ένας ή περισσότεροι γίνουν ισχυρότεροι από τους πολλούς, αυτοί πρέπει να κατέχουν την εξουσία κι όχι το πλήθος.
Όλα τα παραπάνω αποδεικνύουν καθαρά ότι κανένα από τα επιχειρήματα εκείνων που έχουν την αξίωση να καταλάβουν οι ίδιοι την εξουσία κι οι άλλοι να γίνουν υπήκοοί τους, δεν είναι ορθό. (30) Γιατί σ’ εκείνους που έχουν την αξίωση να είναι κυρίαρχοι του πολιτεύματος για την αρετή τους, και σ’ εκείνους που έχουν την ίδια αξίωση για τα πλούτη τους, οι λαϊκές μάζες θα μπορούσαν να αντιτάξουν μια σωστή δικαιολογία: τίποτε δεν εμποδίζει κάποτε το πλήθος να είναι καλύτερο και πλουσιώτερο από τους λίγους, θεωρούμενο όχι σαν άτομα ξεχωριστά, αλλά σαν σύνολο: (35) Αυτό μας επιτρέπει να αντιμετωπίσουμε με τον ακόλουθο τρόπο την ζητημένη απορία που διατυπώνουν μερικοί: εκφράζουν δηλ. κάποιοι την απορία αν ο νομοθέτης που θέλει να θεσπίσει τους πιο δίκαιους νόμους, πρέπει να νομοθετήσει σύμφωνα με το συμφέρον των καλύτερων ή των περισσότερων, όταν αντιμετωπίζει το παραπάνω δίλημμα. (40) Η λέξη «δίκαιο» πρέπει να σημαίνει «δίκαιο σύμφωνα με την ισότητα» και αυτό που είναι «δίκαιο σύμφωνα με την ισότητα» πρέπει ν’ αποβλέπει στο κοινό συμφέρον της πόλης και το κοινό συμφέρον των πολιτών. Πραγματικά πολίτης, είναι εκείνος που κυβερνά και κυβερνιέται με τη σειρά του, [1284a] αλλά η θέση του ποικίλλει ανάλογα με κάθε πολιτικό σύστημα, αλλά στο καλύτερο από όλα είναι εκείνος που μπορεί να εκλέγει ελεύθερα να κυβερνιέται και να κυβερνά ζώντας μια ζωή σύμφωνη με την αρετή.
Όμως, αν υπάρχει ένας, ή περισσότεροι, (5) αλλά όχι αρκετοί για να συμπληρώσουν όλα τα αξιώματα της πόλης, που η ανωτερότητά τους στην αρετή δεν μπορεί να συγκριθεί με την αρετή ή την πολιτική δύναμη όλων μαζί των άλλων, είτε είναι περισσότεροι είτε ένας μονάχα, δεν πρέπει να τους περιλάβουμε στους πολίτες της πόλης. Γιατί θα τους αδικήσουμε, αναγνωρίζοντάς τους δικαιώματα ίσα, (10) ενώ η αρετή και η πολιτική ικανότητά τους τους καθιστούν άνισους. [Ο μεταφραστής δε μεταφράζει τμήμα του κειμένου]. Απ’ αυτό συμπεραίνουμε ότι η νομοθεσία αφορά αναγκαστικά στους ίσους και ως προς την γέννηση και την πολιτική δύναμη, ενώ για τέτοιες ανώτερες προσωπικότητες δεν υπάρχει νόμος. Αφού οι ίδιοι είναι νόμος. Και θα ήταν γελοίο να προσπαθήσει να κάμει νόμους εναντίον τους. (15) Θα μπορούσαν τότε αυτοί να δώσουν την ίδια απάντηση που, όπως λέει ο Αντισθένης, έδωσαν τα λιοντάρια στους λαγούς όταν δημηγορούσαν και απαιτούσαν να έχουν όλοι τα ίδια δικαιώματα.
Για το λόγο αυτό οι δημοκρατικές πολιτείες θεσπίζουν τον εξοστρακισμό. Αυτές δηλ. οι πόλεις επιδιώκουν πάνω απ’ όλα την ισότητα, (20) κι έτσι αυτούς που υπερείχαν και ασκούσαν επιρροή με τα πλούτη ή την απόκτηση πολλών πολιτικών φίλων ή κάποιαν άλλη πολιτική ισχύ, τους εξοστράκιζαν και τους εξόριζαν από την πόλη ορισμένο χρονικό διάστημα. Η μυθολογία αναφέρει ότι για την ίδια αιτία εγκατάλειψαν οι Αργοναύτες τον Ηρακλή: το πλοίο «Αργώ» αρνήθηκε να τον μεταφέρει μαζί με τους άλλους, (25) επειδή ήταν πολύ ανώτερος από το άλλο πλήρωμα. Γι’ αυτό δεν πρέπει να νομίζουμε απόλυτα σωστές τις επικρίσεις κατά του τυραννικού πολιτεύματος και τη συμβουλή του Περιάνδρου στον Θρασύβουλο. (Λέγεται δηλ. ότι ο Περίανδρος δεν είπε τίποτε στον κήρυκα που ήρθε να ζητήσει τη συμβουλή του, (30) αλλά περιορίστηκε στο να κόψει τα κεφάλια των σταχυών που ήταν πιο ψηλά για να ισοπεδώσει έτσι το χωράφι. Ο κήρυκας, που δεν κατάλαβε τη σημασία αυτής της χειρονομίας, ανέφερε το γεγονός στον Θρασύβουλο, που αντελήφθηκε ότι έπρεπε να σκοτώσει τους ανθρώπους που ήταν ανώτεροι από τους άλλους).
Πραγματικά αυτή η μέθοδος δε συμφέρει μονάχα τους τυράννους, ούτε την χρησιμοποιούν μονάχα οι τύραννοι, (35) αλλά το ίδιο συμβαίνει και στα ολιγαρχικά και τα δημοκρατικά καθεστώτα. Γιατί ο εξοστρακισμός φέρνει, τρόπον τινά, το ίδιο αποτέλεσμα, να ξεκόβει δηλ. από τους άλλους και να εξορίζει τους ανώτερους ανθρώπους. Το ίδιο κάνουν ακόμη και στις πόλεις και τα έθνη εκείνοι που κατέχουν την εξουσία: Οι Αθηναίοι π.χ. έκαμαν το ίδιο στους κάτοικους της Σάμου, της Χίου και της Λέσβου (40) (αφού μόλις εξασφάλισαν την κυριαρχία τους, τους ταπείνωσαν παραβιάζοντας τις συνθήκες). [1284b] Κι ο βασιλιάς των Περσών αποδεκάτισε πολλές φορές τους Μήδους και τους Βαβυλώνιους και τους άλλους λαούς που είχε υποτάξει, επειδή ήταν πολύ περήφανοι για την ισχύ που είχαν κάποτε.
Ο τρόπος αυτός της άμυνας εφαρμόζεται από όλα τα πολιτεύματα κι απ’ αυτά που θεωρούνται σωστά. (5) Γιατί τα από παρέκκλιση του κανόνα σχηματισμένα πολιτεύματα, εφαρμόζουν αυτή τη μέθοδο φροντίζοντας για το δικό τους συμφέρον, αλλά με τον ίδιο τρόπο ενεργούν και τα συστήματα που αποβλέπουν στο συμφέρον του συνόλου. Είναι φανερό ότι το ίδιο συμβαίνει και στις άλλες τέχνες και επιστήμες: Γιατί ούτε ο ζωγράφος θ’ αφήσει ένα άτομο που ζωγραφίζει με το ένα πόδι υπερβολικά μεγάλο, έστω κι αν έχει ξεχωριστή ομορφιά, γιατί ζημιώνει τη συμμετρία του συνόλου, (10) ούτε ο ναυπηγός την πρύμνη ή άλλο μέρος του πλοίου να ξεπεράσει τον κανόνα της συμμετρίας, ούτε ο μαέστρος μιας χορωδίας, θα αφήσει να τραγουδά μαζί με τα άλλα μέλη της εκείνον που έχει την πιο δυνατή και πιο γλυκειά φωνή.
Τίποτε, λοιπόν, δεν εμποδίζει τους μονάρχες να συμφωνούν απόλυτα με τις πόλεις τους, (15) όταν η μέθοδος αυτή ενισχύει και τη δική τους δύναμη και εξυπηρετεί συγχρόνως και το συμφέρον της πόλης των. Επομένως, όσον αφορά τις ανεγνωρισμένες προσωπικότητες, η επιχειρηματολογία υπέρ του εξοστρακισμού, έχει κάποια πολιτική δικαίωση. Θα ήταν ίσως προτιμότερο, ο νομοθέτης να τακτοποιήσει από την αρχή το πολιτικό του σύστημα έτσι ώστε να μην έχει ανάγκη από τέτοια θεραπεία. Μα «στο δεύτερο ταξίδι, αν γίνει», όπως λέει κι η παροιμία, υπάρχει τρόπος να διορθωθεί το σύστημα. (20) Κάτι τέτοιο όμως δε θα μπορούσε να συμβεί σχετικά με τις πόλεις. Γιατί οι κυβερνήτες δεν αποβλέπανε στο συμφέρον της δικής τους πολιτείας αλλά στο κομματικό τους όφελος χρησιμοποιώντας τον εξοστρακισμό. Και στα κατά παρέκκλιση πολιτεύματα, είναι ξεκάθαρο ότι αυτή η μέθοδος και συμφέρει και δίκαιη είναι, αλλά χωρίς αμφιβολία δεν είναι δίκαιη σύμφωνα με τη σωστή σημασία του όρου. (25) Όμως η χρησιμοποίησή του στην τέλεια πολιτεία γεννά πολλές απορίες: Όταν παρουσιασθεί ένας πολίτης όχι μόνον ανώτερος στα άλλα αγαθά, δηλ. στην πολιτική δύναμη, τα πλούτη και τους πολυάριθμους κομματικούς φίλους, αλλά στην αρετή, τι πρέπει να κάνουμε; Γιατί βέβαια δεν μπορούμε να πούμε ότι πρέπει να τον εξοστρακίσουμε και να τον εξορίσουμε σ’ άλλο μέρος, (30) ούτε όμως και να τον αφήσουμε να καταλάβει την εξουσία, αφού αυτό θα έμοιαζε σα να έχουμε την αξίωση ο Δίας να μοιρασθεί μαζί μας τα αξιώματα. Δε μας απομένει, λοιπόν, παρά εκείνο που είναι και πιο φυσικό, να υπακούουμε όλοι ευχαρίστως σ’ ένα τέτοιο άντρα, κι έτσι άνθρωποι όμοιοι μ’ αυτόν θα είναι σ’ όλη τους τη ζωή βασιλιάδες στις πόλεις.

Διαβάστε την "Επιστολή Ελληνίδας" που ΞΕΦΤΙΛΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΑΓΓΛΟΥΣ για το ηλίθιο ριάλιτι που έστησαν

Επιστολή έστειλε περήφανη Ελληνίδα στο εγγλέζικο κανάλι "4" που είχε την... φαεινή ιδέα να στήσει "ριάλιτι" με θέμα την Πατρίδα ΜΑΣ.

Στην επιστολή της αναφέρει στα Εγγλεζάκια:...

"Αγαπητοί μου κύριοι του καναλιού 4,

Πληροφορήθηκα αυτές τις ημέρες, όπως και άλλοι Έλληνες, την προβολή του νέου σας ριάλιτυ το οποίο μας προσβάλει πάρα πολύ.

Επειδή είστε αγενείς, και δεν μπορώ να σας κατηγορήσω γι αυτό διότι ως λαός δεν έχετε ποτέ προσφέρει τίποτα στην ανθρωπότητα......
(πέρα από κάποιες ελάχιστες εξαιρέσεις) αλλά όλα τα πήρατε από εμάς, θα είμαι και εγώ όσο πιο ευγενική μπορώ διότι όπως βλέπετε ως Ελληνίδα δεν θα μπορούσα ποτέ να πέσω στο επίπεδο σας!

Πως θα σας φαινόταν φίλοι μου αν εμείς ξεκινούσαμε ένα ριάλιτυ με ονομασία «Go British for a week» ;

Θα είχαμε πολλά να δείξουμε εκεί.

Προπάντων το φέρσιμο σας όταν πίνετε όταν πάτε σε μία ξένη χώρα, ξεχνώντας βεβαίως την ευγένεια σας και τους νόμους σας.

Σας σέρνουν λιπόθυμους από το ποτό στα σπίτια σας.

Θα μπορούσαμε να δείξουμε επίσης, την εγκληματικότητα και τον χουλιγκανισμό που έχετε άφθονο.

Τις έννοιες οικογένεια και ηθικές αξίες που σας είναι άγνωστες και τις έχετε προ πολλού καταπατήσει.

Και να μην ξεχάσω την εμμονή σας με την συνεύρεση που έχετε αναγάγει σε «εθνικό σπορ» ανάμεσα στα άτομα του ιδίου φύλου.

Ειδικά το τελευταίο είναι η εθνική σας ξεφτίλα παγκοσμίως.

Και πριν σκεφτείτε για τα ψεύδη περί αρχαίας Ελλάδας, ανοίξτε κάποιο βιβλίο να πληροφορηθείτε περί του θέματος (από σοβαρές πηγές).

Αλλά δεν θα το κάνουμε (το ριάλιτυ). Και ξέρετε γιατί;

Γιατί είμαστε περήφανοι ως λαός και όχι κομπλεξικοί.

Γιατί όλα μα όλα ξεκίνησαν από αυτόν τον ιερό τόπο.

Γιατί η ιστορία μας είναι η σημαντικότερη και η πιο μακρά παγκοσμίως.

Γιατί μετράμε τους περισσότερους ήρωες καθώς και επιστήμονες από την αρχαιότητα ως σήμερα παγκοσμίως.

Γιατί εμείς σας «ξελασπώσαμε» στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και έχετε την κα Μέρκελ… καγκελάριο από την άλλη μεριά του καναλιού….

Γιατί, πολύ απλά, αν δεν υπήρχαμε εμείς το πολύ πολύ να ήσασταν ακόμα ή σε καμιά σπηλιά ή πάνω στα δέντρα. Και τέλος:

Γιατί εμείς ότι και να συμβεί θα επιβιώσουμε…!!! Και θα συνεχίσουμε την ένδοξη ιστορία μας ως ΕΛΛΗΝΕΣ.

Προσωπικά, δεν έχω κάτι με τη χώρα σας. Την έχω επισκεφθεί στο παρελθόν, θα την ξαναεπισκεφθώ στο μέλλον και φυσικά θα την σεβαστώ. Διότι έχω τρόπους και δεν είμαι πίθηκος όπως είστε εσείς.

Εξάλλου, δεν έχω κάτι να ζηλέψω, εδώ τα έχουμε όλα. Αν δεν τα είχαμε δεν θα ασχολιόσασταν όλοι μαζί μας.

Όταν κάποιος ασχολείται με «κάτι» σημαίνει ότι αυτό το «κάτι» τον καίει. Και επειδή ο καθένας στο τέλος παίρνει αυτό που του αξίζει, πραγματικά χαίρομαι που δεν θα είμαι στη θέση σας στο προσεχές μέλλον.

Υ.Γ. Είναι τυχαίο που όσοι μας διασύρουν μας χρωστάνε και από κάτι; Επί την ευκαιρία μπορείτε να μας στείλετε πίσω τα μάρμαρα του Παρθενώνα καθώς και αρκετά χρήματα που βγάλατε ως χώρα από την έκθεση τους τόσα χρόνια.